[Verse 1]
เด็กกรี๊ด Girl’s Gen เด็กกรี๊ด วอนบิน
ตามกรี๊ด 2PM กรี๊ด BIGBANG ที่สนามบิน
ผู้ใหญ่บอกไร้สาระไม่ไปทำมาหากิน
บอกว่า กบ สุวนันท์ หน้าสวยกว่า กาอิน
ย่าบอกว่ายุคของย่า สมบัติ หล่อกว่า มาริโอ้
น้าบอกว่ายุคของน้าหล่อสุดต้อง หนุ่ย ไมโคร
พี่สาวบอกหล่อขั้นเทพต้องเป็นโค้ช ก้อง นูโว
แต่แล้ววันหนึ่งโลกมันก็หมุนให้เด็กอยู่ยุค EXO
เมื่อการเติบโต ต่างยุค ต่างคนละชนิด
พื้นที่หัวใจไม่มีสูตรหาเหมือนเลขเรขาคณิต
ยุคสมัยถ้าไปวัดกันเหมือนเหมือนเอาหน่วยกรัมไปชั่งเป็นลิตร
เด็กกรี๊ดเกาหลีจะผิดอะไรกับคุณเคยกรี๊ด Elvis

[Pre-Chorus]
คิด… เราต่างมีไม้บรรทัดในใจ เราต่างมีหน่วยวัด
แต่ติดที่ไม้บรรทัดที่ใจเราถือมันคนละอัน
และเซนติเมตรในใจของเราทุกคน ต่างกว้างไม่เคยเท่ากัน

[Chorus]
บ้างก็กว้างแค่คืบ บ้างก็กว้างแค่ศอก
ผิดถูกมันคืออันไหนอยู่ข้างในใจน่ะเราไม่รู้หรอก
เซนติเมตรสีดำ เซนติเมตรสีหงอก
เมื่อไม้บรรทัดเปลี่ยนสีมาตราก็เปลี่ยนน่ะใครไม่รู้บอก (ว่า)
เซนติเมตรในใจคนเรามันกว้างไม่เท่ากัน
เซนติเมตรในใจคนเรามันกว้างไม่เท่ากัน
เซนติเมตรในใจคนเรามันกว้างไม่เท่ากัน
ถือไม้บรรทัดมาคนละอัน อือ รือ รอง เด
[Verse 2]
มุมมองนี้อาจจะเห็นเป็นเลขหก
พอย้ายไปยืนอีกมุมแล้ว เราอาจเห็นมันเป็นเลขเก้า
แต่อย่าไปคิดว่ามุมใดถูกต้องเป็นอันขาด
เพราะย้ายไปมองอีกมุมมันก็กลายเป็นไม้หันอากาศ
โรคระบาดที่มันไม่เคยมียารักษา
ในยุคสมัยเก่าก่อนถ้าอยากจะหายก็ต้องตัดขา
ในยุคนี้แค่ทายาฉีดยาก็หายจากอหิวา
การไปตัดสินว่าใครใกล้ตายมันคือคนละกฎกติกา

[Pre-Chorus]
และปัญหาคือเรา... ต่างมีไม้บรรทัดในใจ เราต่างมีหน่วยวัด
แต่ติดที่ไม้บรรทัดที่ใจเราถือมันคนละอัน
และเซนติเมตรในใจของเราทุกคน ต่างกว้างไม่เคยเท่ากัน

[Chorus]
บ้างก็กว้างแค่คืบ บ้างก็กว้างแค่ศอก
ผิดถูกมันคืออันไหนอยู่ข้างในใจน่ะเราไม่รู้หรอก
เซนติเมตรสีดำ เซนติเมตรสีหงอก
เมื่อไม้บรรทัดเปลี่ยนสีมาตราก็เปลี่ยนน่ะใครไม่รู้บอก
เซนติเมตรในใจคนเรามันกว้างไม่เท่ากัน
เซนติเมตรในใจคนเรามันกว้างไม่เท่ากัน
เซนติเมตรในใจคนเรามันกว้างไม่เท่ากัน
ถือไม้บรรทัดมาคนละอัน อือ รือ รอง เด
เซนติเมตรในใจคนเรามันกว้างไม่เท่ากัน
เซนติเมตรในใจคนเรามันกว้างไม่เท่ากัน
เซนติเมตรในใจคนเรามันกว้างไม่เท่ากัน
ถือไม้บรรทัดมาคนละอัน เข้าใจก็โอเค