[Intro: F.HERO]
Uh! F H E R O

[Verse 1: F.HERO]
มึงไม่รู้หรอก กูอ่านหนังสือมากี่เล่ม
เพราะมึงก็เห็นแต่ไรม์กูแรปกับแรปเกมที่กูเล่น
และมึงไม่รู้หรอกทุกคืนกูต้องตบแต่ Decolgen
ขณะมึงตบแต่ Heineken ที่มึงยืนแดกกันหน้าเซเว่น
มึงไม่รู้หรอกว่ากูต้องผ่านอะไรมา
กูแรปไรม์เพื่อชีวิตจบไป 16 บาร์
คนดูบอกอยากฟังแรปแบบที่มันกระดกยา
มันโห่ไล่กูลงเวทีให้เปลี่ยนอาชีพไปตกปลา
กูตลกโปกฮากลบเกลื่อนไปอย่างนั้นแหล่ะ
ทั้งทั้งที่กูอยากโดดลงมาจากตึกซัก 10 ชั้นแหน่ะ
มึงไม่รู้กูเกลียดตัวเองขนาดที่กูอยากอ้วกแหวะ
เพราะกูยังวิ่งไปซ่อนขณะความผิดมาเล่นโป้งแปะ
มึงไม่รู้แหล่ะ ว่ากูไม่เหลืออะไร
นอกจากคำว่าครอบครัวกับเหลืออาชีพไว้จับไมค์
กูไม่เหลือซึ่งความศรัทธาให้กับสิ่งใดหรือกับใคร
นอกจากศรัทธาว่าต่อไปนี้กูแพ้ไม่ได้อีกต่อไป

[Chorus: KH]
แล้วใครมันจะไปรู้ว่าชีวิตคนหนึ่งคน
มันต้องเดินไขว่ขว้าหาทางที่เราจะไปไม่ว่าไกลก็ต้องทน
กูไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมาไหม ไม่มีใครจะเข้าใจมากกว่าตน
เพราะฉะนั้นเราต้องสู้ทุกอย่าง whoa oh oh
จะไม่ยอมให้เราหลงทาง no no no
จะไม่ยอมให้เราหลงทาง no no no
(No doubt)
[Verse 2: F.HERO]
มึงไม่รู้หรอกทุกครั้งที่กูบอกว่าหน้าเดิน
กับเช้าที่แสนเบื่อหน่ายเพราะดวงอาทิตย์เป็นหน้าเดิม
แต่กูก็ฉีกปากยิ้มให้โลกเห็นว่าร่าเริง
เพราะกูต้องสู้ต่อไปให้ไหวกับการหาค่าเทอม
น้ำมันกูก็ต้องเติม ค่าบ้านกูก็ต้องจ่าย
มึงไม่รู้ว่าหน้าผากที่แท้ถูกสร้างให้มือมาก่าย
มึงไม่รู้ว่าเกิดเป็นเต่าก็ยิ่งต้องวิ่งต้องปีนป่าย
เพราะโลกใบนี้ในการแข่งขันไม่มีการหลับรอของกระต่าย
ฟีทเจอริ่งไปกี่ค่าย หมดปากกาไปกี่ด้าม
ฉีกกระดาษไปกี่แผ่น หรือกูล้มไปกี่ข้าม
โดนตบบ่าไปกี่แอ่น กูโดนใบสั่งไปกี่ห้าม
ต้องพลัดร่วงมากี่สอย หรือโดนคนฝอยอีกกี่พล่าม
แล้วมึงจะรู้อะไรบ้าง ว่ากูต้องเจ็บมากี่หน
หรือกูอยากตายมากี่ครั้ง ในช่วงชีวิต 30 ฝน
และถึงชีวิตของกูจะควย พวกมึงก็เป็นแค่หยิบขน
ไม่มีทางไหนที่กูจะพ่าย ไอ้สัตว์ไม่มีเหตุผล

[Chorus: KH]
แล้วใครมันจะไปรู้ว่าชีวิตคนหนึ่งคน
มันต้องเดินไขว่ขว้าหาทางที่เราจะไปไม่ว่าไกลก็ต้องทน
กูไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมาไหม ไม่มีใครจะเข้าใจมากกว่าตน
เพราะฉะนั้นเราต้องสู้ทุกอย่าง whoa oh oh
จะไม่ยอมให้เราหลงทาง no no no
จะไม่ยอมให้เราหลงทาง no no no
(No doubt)