[Verse 1]
Jij de koning, ik de indiaan
Ik op je nek, jij op je tenen staan
En wij dan net als grote mensen
Jij verzon de wereld om je heen
En ik probeerde steeds
In je dromen mee te wensen

[Chorus]
Maar ook nu we niet meer stampend in de modder staan
Klem ik mijn armen net zo stevig om je nek
En zelfs als ik langzaam grijs word
Jij steeds moeilijker gaat staan
Blijf jij mijn koning en ik jouw indiaan

[Verse 2]
Jij een houdgreep, ik te laat naar bed
Het huis met onze fantasie bezet
En niemand die daar bij mocht komen
Stokken rapen, dammen maken
En het water tegen houden
Zodat niets ons ooit zou overstromen

[Chorus]
Maar ook nu we niet meer stampend in de modder staan
Klem ik mijn armen net zo stevig om je nek
En zelfs als we in een rolstoel
Alweer veel te lang bestaan
Blijf jij mijn koning en ik jouw indiaan
[Outro]
Blijf jij mijn koning?
Dan ben ik jouw indiaan