(Eerste strofe)
De Waanzin
Is maar een smalle brug
De oevers zijn verstand en instinct
Ik volg je
Het zonnelicht, de geest verward
Een blind kind dat vooruit kruipt
Terwijl het zijn moeder ruikt

Het spoor is fris, en op de brug
Drupt jouw zweet, jouw warm bloed
Ik zie je niet, ik ruik je slechts
Een roofdier dat voor honger schreeuwt
Ruik ik je van mijlenver

(Refrein)
Je ruikt zo goed!
Je ruikt zo goed!
Ik ga je achterna!
Je ruikt zo goed!
Ik vind je zo goed, zo goed
Ik volg je
Je ruikt zo goed!
Ik heb je bijna!

(Strofe 2)
Ik wacht tot het donker is
Dan raak ik de natte huid aan
Verraad me niet!
Oh zie je niet, de brug brandt!
Stop met schreeuwen en verzet je niet!
Omdat ze anders uit elkaar valt!

(Refrein)
Je ruikt zo goed!
Je ruikt zo goed!
Ik ga je achterna!
Je ruikt zo goed!
Ik vind je zo goed, zo goed
Ik volg je
Je ruikt zo goed!
Ik heb je bijna!

Je ruikt zo goed!
Je ruikt zo goed!
Ik ga je achterna!
Je ruikt zo goed!
Ik vind je
Zo goed, zo goed
Ik raak je aan
Je ruikt zo goed
Nu heb ik je