Door het venster van mijn ogen
Kan ik de regenachtige dag zien
Ik zit op de stoel in mijn koele kamer
Op zoek naar een manier om de persoon te zijn die ik ben
Het heeft geen nut te treuren om de dingen die ik eens gekend heb
En te denken dat ze bij mij thuis terug zullen komen

Het is als een gezicht in de verte
Het is als een schaduw op mijn muur
Iets wat ik niet kan aanraken
Een hemels verleden dat roept
Verscholen gedachten verbergen mijn liefde en mijn tranen
Ik blijf zoeken naar een reden die hier niet is

Door het venster van mijn ogen
Kan ik de regenachtige dag zien
Ik zit op de stoel in mijn koele kamer
Op zoek naar een manier om de persoon te zijn die ik ben
Het heeft geen nut te treuren om de dingen die ik eens gekend heb
En te denken dat ze bij mij thuis terug zullen komen