[Κουπλέ 1]
Μέσα μου σαν χειμώνας
Και ντύσου πιο ζεστά
Μου φαίνεται να είναι αιώνας
Και οι μέρες σαν βουνά
Είναι πια θλιβερό
Το ότι ακόμα σ’ αγαπώ
Μοναξιά σαν νερό
Και φοβάμαι μην πνιγώ
Μου λες πως από μια στάλα
Καταιγίδα προκαλώ
Λες απλά να πάμε γι' άλλα
Μα σε παρακαλώ
Είναι πια θλιβερό
Το ότι ακόμα σ’ αγαπώ
Μοναξιά σαν νερό
Και φοβάμαι μην πνιγώ

[Ρεφραίν]
Μη μου μιλάς για αντίο
Και μη με σπας στα δύο, ζωή μου
Μη μου μιλάς για αντίο
Μονάχα πες μου πως θα ζω

[Κουπλέ 2]
Αν δε σε είχα μόνο
Έτσι δεν θα σ’ έχανα
Αν δεν ζούσα μες στον πόνο
Έτσι δε θα πέθαινα
Είναι πια θλιβερό
Το ότι ακόμα σ’ αγαπώ
Μοναξιά σαν νερό
Και φοβάμαι μην πνιγώ
[Ρεφραίν]
Μη μου μιλάς για αντίο
Και μη με σπας στα δύο, ζωή μου
Μη μου μιλάς για αντίο
Μονάχα πες μου πως θα ζω, θα ζω