İkiye On Kala
Her Gün Bi Kuş Uçuyo Aklımdan
Her gün bir kuş uçuyor aklımdan
Korkuyorum artık mutluluklardan
Hani ilaç olurdu zaman
Anılar gibiyiz bi köşede tozlanan
Benim umudum vardı silecektik yalnızlığı
Bütün kötü sonları demek yalandı
Sen ve ben vakitsizce kentleşen iki yakın şehirmişiz
Çok özlemişiz ama bilmeden yollarımıza hep apartman dikmişiz
Sen ve ben vakitsizce kentleşen iki yakın şehirmişiz
Çok özlemişiz ama bilmeden yollarımıza hep apartman dikmişiz
Her seferinde yanılır mı be insan?
Vazgeçtim bu rezil hayattan
Ve bu cevapsız telefonlardan
Bıktım içimdeki bekleme salonlarından
Benim umudum vardı silecektik yalnızlığı
Bütün kötü sonları demek yalandı
Sen ve ben vakitsizce kentleşen iki yakın şehirmişiz
Çok özlemişiz ama bilmeden yollarımıza hep apartman dikmişiz
Sen ve ben vakitsizce kentleşen iki yakın şehirmişiz
Çok özlemişiz ama bilmeden yollarımıza hep apartman dikmişiz