Novel 729
Μέσα στο Βαν (Mesa sto Van)
[Intro]
Ακόμα μέσα στο μυαλό μου είναι αυτή η σκέψη
Δε λέει να φύγει
Άντε να μπούμε μέσα στο βαν να φύγουμε
Μήπως και φύγει κι αυτή

[Verse 1]
Μ' έναν νταλκά μες στην ψυχή κι ένα κουπλέ στο στόμα
Έχω πατήσει τα τριάντα, μα το φτύνω ακόμα
Μ' ένα καπέλο, κλασικά, πάνω απ' το κούτελό μου
Και μία λούπα σφηνωμένη μέσα στο μυαλό μου
Ακούω τον δίσκο μες στο αμάξι στη γνωστή τη θέα
Καλά κομμάτια τα παλιά, μα προτιμώ τα νέα
Στις συναυλίες παίρνω αγάπη κι είναι αμοιβαία
Μα είναι μεγάλη η μοναξιά μετά, όταν πέσει η αυλαία
Αυτό το σώμα που μου δάνεισαν γέμισε φόβο
Δε θέλω να το δώσω πίσω και δε βρίσκω λόγο
Η συνήθεια μας τυλίγει και μας δένει κόμπο
Γι' αυτό γελάω όταν μου λες άμα θέλω το κόβω
Ακούω λίγους στη σκηνή γιατί έχει ευθύνη ο στίχος
Δε συμφωνώ, δεν είναι game και δεν είναι στίβος
Πολύ ασχολείσαι με τους άλλους, κάτι παίζει, φίλος
Ανταγωνίζεσαι γιατί μέσα σου νιώθεις λίγος
Κι εγώ ο βλάκας κάθομαι κάτω και τ' αναλύω
Τα παίρνω όλα σοβαρά κι αυτό δεν είναι αστείο
Έχω σκεφτεί τόσο πολύ, έχω σκεφτεί για δύο
Νομίζω έφτασε η στιγμή ο ένας να μου πει αντίο
Και να φύγει
Θέλω να δω τι έχει πίσω
Από την πόρτα που τραβάω και δεν ανοίγει, hey
Δεν έφτασα ως εδώ για να μη δω πού καταλήγει, hey
[Chorus]
Τι κι αν περνάνε τα χρόνια, εμείς ακόμα βαστάμε
Έχουμε σφίξει τα δόντια, τον πόνο μας πολεμάμε με τη μουσική
Τι κι αν περνάνε τα χρόνια στην εποχή των μονάδων
Εμείς εδώ είμαστε ακόμα κι έχουμε ο ένας τον άλλον, το πάμε μαζί (ah)

[Verse 2]
Μάνα, έχω κλείσει συναυλίες και θα μπω μες στο βαν
Με το ανήσυχό μου βλέμμα κι ένα μαύρο μπουφάν
Τα συμπτώματα με θέλουν σπίτι, μα ούτε καν
Το ταξίδι αυτό για 'μένα πάντα ήταν το παν
Είν' ευλογία αυτό που ζω γιατί έχω φίλους μαζί
Μεγαλώνω και μαθαίνω να εκτιμώ τη στιγμή
Μη μου θυμώνεις, δε σε ξέχασα κι ας έχω χαθεί
Είμαι στο studio κλεισμένος για να βγει το CD
Αυτό το logo είναι ιδέα, μου 'χει δώσει σκοπό
Κάποιοι το χτύπησαν στο δέρμα τους, το 'χουν φυλαχτό
Μετά το Βίωμα δεν ξέρω αν θα 'χω κάτι να πω
Θα ταξιδέψω με τη Μάγια όσο ακόμα είναι εδώ
Το ξέρω από παλιά πως το μυαλό μου κολλά
Ό,τι με κάνει να ξεφεύγω το ζητάω ξανά
Το 'χω δει από κοντά, και γι' αυτό είμαι κατά
Πλέον έχω λόγους για να μην τα κάνω σκατά
Μέσα στα θυμωμένα λόγια σου εγώ βλέπω πληγές
Απευθύνεσαι σ' εμένα ή σε κάτι απ' το χθες;
Δε νομίζω πως αξίζω όλα αυτά που μου λες
Ήθελα να το πάμε ευθεία, μα με πας στις στροφές (Σε 400 μέτρα στρίψτε αριστερά)
[Chorus]
Τι κι αν περνάνε τα χρόνια, εμείς ακόμα βαστάμε
Έχουμε σφίξει τα δόντια, τον πόνο μας πολεμάμε με τη μουσική
Τι κι αν περνάνε τα χρόνια στην εποχή των μονάδων
Εμείς εδώ είμαστε ακόμα κι έχουμε ο ένας τον άλλον, το πάμε μαζί

[Chorus]
Τι κι αν περνάνε τα χρόνια, εμείς ακόμα βαστάμε
Έχουμε σφίξει τα δόντια, τον πόνο μας πολεμάμε με τη μουσική
Τι κι αν περνάνε τα χρόνια στην εποχή των μονάδων
Εμείς εδώ είμαστε ακόμα κι έχουμε ο ένας τον άλλον, το πάμε μαζί