[Verse 1: Savai]
Bayağı iyiydi
Kendi halindeydi
O eski fotoğraflarındaki keyfi yerindeydi
Bilirsin gözü pekti ve gönlü mesaideydi
Biri hariç hepsi diğeriyle vesaireydi
Belirsiz artık yarın
Yetersiz hâlâ anı
Bitimsiz bir hâl bu tavır tarifi yok buna darıl
Paradoks, suç üstü yakalanır göz temasa
Yalan yok soluksuz seyredilir bu temaşa
Artık belirsizdi fiilim karşısında çetrefilin
Telaşa kapılırdı beni görse böyle biri
Tekerrür etmeyecekse hatıralar resmedilir
Zararla oturup öfkeyle kalktığımdan beri deli
Benim belli değil mi çünkü hem sırrı hem seri verebilecek kadar serseri misafirperverim
Kimin eseri suratındaki asık desenin
Bu merasimin anılmasın esamesi
Bak seçildi sendrom; çeşitli renk yok, eçerli semptom
Neden yok gelen giden
Komple görülcez hor
Biz hep mor bir tablodan zor seçildik
Efor tüket ve destroy! Kader yazın kötü with nice font
Yok yarın! Yok artık istirhamım
Yok etti itibarı bu duygu izdihamı
Yakınıma gelmeyin yenemedim ar
Sanırım o sen değil ölü biri lan (biri lan)