U-niq
Maziden
Kaç adım kaldı günden güne
Vedalaştık dostlarla çoktan...
Selamı kestik gündüzlerle
Geceler yaratıldı bize yoktan
Unuttuk güzel günleri
Zamansız gitti herkes aramızdan
Kırk yıl hatrı vardır mazinin çocuk
Misafir olur mu dosttan?
Düştüğümde oldu kimi zaman
Aksak yürürsün bu yollarda
Terkedip gidersin bazen
Gözleri yaşla dolar onlarda
Arkandan kırılır kalpler
Vadedilmiş umutlarla
Derd-i Diyar olmuş vatanım
Kararır toprak yerin altında
Giderim zamanı gelince çekilir fiş
Iş bitince kenara geçilir
Bedenim bana emanet
Göze göz dişe diş!
Yanarım ateşi kavurur beni bu son sis, duman
Masallar anlatıldı dinledik biz hep yalan...
Gelirim yanına yine çağırsa gözlerin beni inan
Susardı Diller!
Bilirim yeniden dirilir geride kalan ne varsa o zaman
Dolardı Gözler...
Gözlerim bakar uzaklara maziden
Özlerim seni gece harbiden
Sözlerin yakar beni sahiden
Beklerim ya gelirsen aniden...
Gözlerim bakar uzaklara maziden
Özlerim seni gece harbiden
Sözlerin yakar beni sahiden
Beklerim ya gelirsen aniden...
Paslanmış beyinlerin kimyasal çözeltisi
Parayla nispet yapan karısı değil eltisi
Zengin falan değilsen işlemez bürokrasi
Bayat olur bizim burda meyhanenin meyvesi
Gözlerimin içine bak!
Bir yere kaybolma
Kelimelerimin içine dal!
Fazla düş kurma
Yerim uzak, biraz tuzak
Özgür düşünce burada yasak
Dışarıda kar yağıyor
Gerçekten de çok sıcak
Sokaktadır hayatın
En derin hikayesi
Yürümek baya zordur
Her tarafı dikenli
Sorsan herkes yalana karşı
Her zaman da yeminli
Malzemeyi görene kadar insanlığın tövbesi
Nedeni belli değil ama
Şimdi bende yorgunum
Keyfim yok bu ara inan ki
Çok fena da durgunum
Tüme varım
Geri sayım
Başlangıca ilk adım
Gökyüzün'den yere düşen
Yağmur değil Yıldırım!
Gözlerim bakar uzaklara maziden
Özlerim seni gece harbiden
Sözlerin yakar beni sahiden
Beklerim ya gelirsen aniden...
Gözlerim bakar uzaklara maziden
Özlerim seni gece harbiden
Sözlerin yakar beni sahiden
Beklerim ya gelirsen aniden...