Sagopa Kajmer
Savaş Çocukları
[Verse 1]
Zaman kavramı kalmadı, anlayış yok
Savaş her beyinde pozitif olasılık
Dikkat et, merhamet el verdi şiddete
Zimmetimde kaldı Rap, Ceza sınırdaki sosyete
Her gün acı kader, gömülü tarlalar, yaktı, can aldı
Can tatlı ama kan aktı, kan aktı, kan
Yandı kaç yürek, gömdü kaç kürek? Körpe can
Özgürlük bitti mayınlarla
Kimi doğdu Bağdat ortasında, kimi Babylon'da
Kiminin saçı afro kimi de Hollywood'lu
Orada mutlu ama şans ters gitti kimine
Doğdu gözünü savaşa açtı
Yaşıtlarından farkı yanlış zamanda
Yanlış yerde buldu kendini
Ailesini ölümcül ideoloji kurbanlarını bekler
Tüfekler, oyuncak mermiler misket mi?
Dondurma hayal de bombalar gerçek mi?
Savaş çocukları suçlular gibi
Her gün öldüler, ışıklarını yitirdiler
Ayaklarını kaybettiler
"Hürriyet protez olmaz." bunu öğrendiler

[Verse 2]
Gözyaşlarında fayda yok, düşen her damla yağmur olsa
Sel olur, kötülük boğulur, ateş soğur
Kan ağlamakta olanı göz görmez oldu
Bak, yüz çevirme, yüzleş kendinle
Acı dolu kaç nesil resim çekti? Malzeme
Olan insanoğlu soğudu, toprak oldu, kalmadı aşk
Buluşma noktası toplu mezarlar, yananlar
Anne karnında katledilenler
"Oh!" Çeken kimse lanet
Şeytanın yüzüne yansımış silüeti kahpe iblis
Kramp girdi kalplere, barış gitti tatile
Meydansa kaldı katile, katillere
Çocuk hep ağladı, çocuklar hep ezildi
Oyuncakları silah, minik taş atan elleri
Soğuk nefesleri, boğuk baktı gözleri
Neler gördü toyken, aç yattı dünya tokken
Mutluluğu azaldı çokken, kaçamadı, battı hep diken
Savaş gülmenin hırsızı, huzur bozan
Alaybozan misali yankılar
Hasreti körükleyen, derdine dert ekleyen
Tarihe kazınan utanç tabloları
Henüz sarılmamış kanlı savaş yaraları
Yaralardan herkes aldı hisse
Hayalleri yok oldu, kâbusa dönüştü
Bunlara sebep olan bir bilse nafile
Çocukların salıncağı alev alev yandı
Kül oldu, umutlarla birlikte girdi toprak altına
Milyonlarca mayın avını bekler
Acı körükler, yıkılan evler, kara bulutlar
Yiten umutlar, ölü vücutlar, masum eller
Karayelden estiler, durdu körpe kalpler
Atom bombasıyla sakat doğan bedenler ödenemez bir bedel
Çocuklar ölmesin savaşta
Savaş denen şey, biraz yavaşla
Adil ol, hedefi doğru seç, minik bedenleri yok etme
Kaderi onlar çizmedi
Yetti artık göz yaşı, onlar gülmeli!