[Verse 1: Mozole Mirach]
Bana devam et derdin ancak sen bitirdin oyunumu
Bu kalp içinde paramparça, sildim attım onurumu
Bir tebessüm eserin olsa çok görürdüm gururunu
Vurdum öfkem ön planda, kaybettin huzurunu
Bırakmamak gerekli tutulan ellerinden
Hayatı tek seferlik ömrümün bu son kozuydu
Selası verilen benim, sevinmelisin, bu kez gülümsemelisin
Kayıp giden ömür biter ki dalıp düşünmelisin
Sensiz tüm dakikalar kayıp ve korkak
Bakışlarımda ölümün maskesi, kırık çıkık bu kalpte sillesi
Acıydı etkisi, yıkıktı hilesi
Kana çalan o gözlerinde saklı siyahın incisi
Anlaşılan o ki zaman hafızanda bir kayıptı
Süzülen bu gözlerden tek bir damla yaştı
Aşikâr sözün cevabı bil ki hep aşikârdı
Onca yanlış sonrasında ben veririm kararı
[Verse 2: Zet]
Gecelerde saklı hayallerim (Benim)
Günlerim zati bitkin
Bırak çoğalsın anlımda çizgilerim (Çoğalsın)
Hatra meraksız dosta tutmam kin (Ben)
Kimim ben? (Kim?) Kimselerdeyim? (Ner'de?)
Kime gider gelirim? Kimle üzülür kimle gülerim?
Beni anlaması için kimi görür gözlerim?
Senelerim hasretle geçti yoktu beklentim
Umutları ben tepmedim, kadere boyun eğmedim
Sevdiğimi çok özledim, hep kararı ben verdim
Erdim sandım çok yakındık ancak ben bir eldim
Kırılgan olmak tek derdim, duyguları serdim (Bas!)
Şimdilerde çok pişmanım boşunaymış her yas
Gönlü yek, Zet mahlas, aynen
Kaç bakalım ne kadar kaçacaksın benden? (Kaç kaç)
Kimseden alamadığın o sıcaklık dalgalanır benim elimden
Yanar gözlerin, buharlaşır yaşların
Yara yar olmaz gayrı sevenden ve benden (Ve benden)
[Verse 3: Sitem Depresif]
Hayallerim yıkık bu çevrede
Ve ellerim soğuktu zaten her gece (Sis)
Hep yolumda bilmeceydi
Sözlerim kaçardı benden, bir şiirdim eskilerden
Karanlıktı önceden, imzamı attım sadece
Kaç kere yenik düştüm odama sinen o kokuna?
Yarına bulaşan ölüm mü yoksa bir küfür mü?
Kaç yazardı yapılan her bir eylem?
Kaç beyindi karşı gelen?
Tek seferdi belki beklenen ve özlenen
Gözlenen çıkarların gözüne soktum kalemi
Söylenen yalanların özüne ittim geçmişi
Son dilekle kaldım yolda, yanı başımda bir dua
İzlerim derin bu yolda ve hayatta
Yarına bir yarayla vardım ancak çok derindi
Bir çocuk tanırdım eskiden, çaresizdi
Tanrı aldı benden kırdı, kindi kalbe hükmeden
Ve yerle birdi duygular, kimsesizlik kelimelerdi
[Verse 4: Kolera]
Kuzeye doğru kaçtı uykun, yavaş yavaş yol alır
Kuru yaprak sesi Rap'in, dilin Rap'imle bağlanır (Ha)
Gün geçer devran döner, beden gider sözüm kalır (Ham ham)
Gündüz geceye döner gölgeler bir uzar bir kısalır (Kısal)
Kayganlaştı bak yüzey, aklı başına bir kaldır (Kaldır)
Geçiştirme geçmez, göz dışa değil içe bakandır (Bakandır bakan)
Geçine durun hele biraz, büyük gün çok yakındır (Yakın)
Ha aleniymiş ha gizli hepsi bir ve aynı
Gülme gevrek gevrek, elde etmek ebelemek mi?
Emek gerekli, ben rap eksperi, taştan çıkarır ekmeği
Kırık kanatlı kelebeğimin de bir günlükmüş göreceği
Elem eder zuhur, eden bulur, hedef heder olur
Beti bereketi kalmadı harmanın, belini büken kur
Mağdur gurur mahcup olsa, çoktur nefse mağlup insan
Kalk ayağa, yok mu hayâ? Çekil koya, çıktı foya, geride dur
Elin cebinde, cebin delik, elinde zekân mendebur
[Verse 5: Raffine]
Eksilerde moralim, eskiler kilerde saklar
Bildiklerini gizli saklı kalır
Bense alenen ortadayım, kendim olmanın çabasındayım (Dayım)
Sevdiğim yalan, nefretin doruk noktasındayım (Tepede)
Karar benim sonuçtan etkilendiğim sürece zarar benim kabulüm
Hep kırılan benim gururum
Anlamadığın kadar hasarlı kalbim ölmüş
Umudum son toprak parçasını da üzerine dökmüş (Ört üstünü)
Ezberimden sildiğim şarkılar kadar
Hatırın olsa belleğimde yerin yok
Anımsamam ki en zor anda bile
Her anıyı atarım içime
Hep burada duranlarlayım geçip gidenle işim yok (Olan var mı?)
Puslu gözlerinde gördüğüm o gerçek nerelerde?
Sanırım süren doldu, tanrım sıradaki nerede?
Biri gelir biri gidermiş öyleyse istifamı sunarım
Çok güzeldi duygularım kapandı perde