[Verse: 1]
Kölecesine, ölecesine, yaşam acımasız delicesine nesine göre kıymet kimine rehine kimine yoktan yere saygı onun neyine, altı üstü toplasan et kemik eşittir insan. farkımız hayvandan üç kuruşluk mantık, kullanmadan kenara attık. içi haram dolu sandık içine battık, ruhları sattık rahattık ya toprakta. güneş doğduğu vakit ısıtır evreni, evren beni soğutur buz gibi dünya. keriz olan kovulur. kovulanın toprağında çimen biter, ayağını toprağına göre uzatır bızım öluler. çilekeşin el arabasına fren yaptıran şapkalı üniformalı caniler. cebi dolu çiko moronu görünce buz gibi erirler. mavi içinde rutbesini karaya bürüyen zebaniler, insanları sömürü için pusuda beklemedeler. deveden kıl koparmaktır ya işin sonu, pirana ataklarında gelir timsahın sonu

[Nakarat]
Ar gelir yakın uzaklara yolcusun
Zor gelir zaman ama ona borçlusun
Dar gelir mekan yaşamaya mecbursun
Bu yol uzun koşma, yorulursun

Ar gelir yakın uzaklara yolcusun
Zor gelir zaman ama ona borçlusun
Dar gelir mekan yaşamaya mecbursun
Bu yol uzun koşma, yorulursun

[Verse: 2]
Kısa yol kısa zaman, aman vermez dümen çevirene kapatılan gözler taviz acizi, ikili oynanan ters düzen içinde tepesine çıkılan kesim yanında adı batacasıca para kan, konu rütbeyse rütbem insan. burası soğuk ülke. insanın dengi hayvan. alınan haraç ve cebe giden yetim hakkı evde bekleyen ufaklığın belki de günlük parası. hiç mi yoktur vicdan denen illet? televizyonda gördüm trilyonluk malı cebe gömen şirret. gazetede okudum on senedir krallar gibi saltanatta hüküm süren hortumcu, fuck you. kuvvet silahsız base. reis işin vardı allahla unutma ki yüz binlerce insanın tükürüğü suratında