Васил Гарванлиев (Vasil Garvanliev)
Gerdan
Прошетав градој, планини, села, ѕа да те сретнам румена бела
Китка што цути ѕал да се стави право на срце гердан на гради

Гердан си мила моја ти сал ѕа мојте гради од цвека
Гроѕје си мила моја ти дусха што ми слади со срека

Ех, да ти легнам во коси и да си одморам снага
Оциве плнија росни ѕа тебе јас ке ги дадам
Ех, Да си моиве оци сама со нив да се видиш
Кротка во својата става ли лицна ко фиданка млада

Гердан си мила ти сал ѕа мојте гради од цвека
Гроѕје си мила ти дусха што ми слади со срека

Птика и студена вода пијам од твојата рака
Мелем си татко и мајка мелем ѕа мојата мака

Гердан си мила ти сал ѕа мојте гради од цвека
Гроѕје си мила ти дусха што ми слади со срека

Гердан си мила ти сал ѕа мојте гради од цвека
Гроѕје си мила ти дусха што ми слади со срека

Гердан си мила ти сал ѕа мојте гради од цвека