Erfan
Tanbih
[مقدمه: عرفان]
آه
یه اخلاقای عجیبی همه مون داریم دیگه
حالا با دارایی، دایی
پایداره، آه

[قسمت ۱: عرفان]
میگن تو اینستا همه ش شبا بارم و مستم
چون که عکس نمیذارم از هر حالم و لحظه م
میگن، «پیر شدی»، آخه همه ش کارم و خسته م
ولی خوب پیش بره امسال بارمو بستم
فاز پیشرفت، نمی کنیم ما ناله اصلاً
راه پیشرفت کاره، راهِ آه ناله پسرفت
میخوام الگو باشم، بشم قالبِ نسلم
توی زندگیت رشد باشه یادگار از من
اگه کسی هست که تو دنبالشی
چیزی هست که تو دنبالشی
رسیدن بهش آسون باشه
نمی ارزه، نه
اگه کسی دنبال کسی باشه
کسی دنبال چیزی باشه
از نرسیدن بهش اصلاً نمیترسه، نه

[هم خوان: عرفان]
میشه تنبیه، تنبیه
چون هرچی خواسته کرده
میشه تنبیه، تنبیه
چون نیست خدا رو بنده
ولی نداشت تنبیه تأثیر
جدا نشد از این مسیر
گرفت از هر ترسی درسی
دردو جواب داد با خنده
ررررره
[قسمت ۲: جیدال]
ای
میرم و نمیدم عوارض من (نمیدم)
خواستنه توانستن
رو خودم حساب کردم، مهم نبود برام قسمت
تو مسیر حوادث کم نبود و درس داد به من
بکشم رو ترسام یه خط
زندگیم شیرینه، داش
ولی بند ریسکه به پاش
هرچی یه قیمتی داره
قانونش این میشه جاش، ای
موندگاری کلیدِ ماست
مثل ما کی دیده داش؟
ساقه رو بزنن هم
نیستیم از اون بی ریشه هاش (هو)
عاشق بازیم و نمی ترسم من از جزاش (جزاش)
هرچند که تو شهر من
بی معنی بود کردن تلاش (تلاش)
وقتی که قفس دراش باز شد من پریدم
قلم ممنوعه رو کردم طلاش

[هم خوان: عرفان]
میشه تنبیه، تنبیه
چون هرچی خواسته کرده
میشه تنبیه، تنبیه
چون نیست خدا رو بنده
ولی نداشت تنبیه تأثیر
جدا نشد از این مسیر
گرفت از هر ترسی درسی
دردو جواب داد با خنده
[قسمت ۲: عرفان]
یه چیز خیلی عجیب
که دیدم در کشورم
پیشرفت به جای تشویق
میشه مایه دردسرم
یه چیزی خیلی عجیب
که دیدم من تو خودم
میتونم بشم هر چیز
هرچی خواستم همون شدم
آرزوهای بزرگی داشتم برا خودم
حاضر شدم همه چیمو تو راهشون فدا کنم
آرزوهای بزرگی داشتم برا خودم
یه سریشو رسیدم و یه سریش هم فرداست نوبت
نگو، من درد زمونه رو شنیدم، هر جور بهونه رو
گوش من سنگین از این حرفاست
اصلاً نمیشنوه، نه
چرا به دنیا بها میدی؟
یه روز از دنیا تنها میری
برسی یا نه با توست فقط
آره، کس دیگه، نه

[هم خوان: عرفان]
میشه تنبیه، تنبیه
چون هرچی خواسته کرده
میشه تنبیه، تنبیه
چون نیست خدا رو بنده
ولی نداشت تنبیه تأثیر
جدا نشد از این مسیر
گرفت از هر ترسی درسی
دردو جواب داد با خنده