؛{مقدمه: جیدال}؛
بیت دارا پایداره

؛{همخوان: جیدال}؛
همه جا صدایِ من، صدایِ من
تهرانو کردی و کن، کردی یه کم
مارم من شعرام سمّن
باز سرخه چشمای من

؛{پس همخوان: جیدال}؛
اسکلا میگن بم ایلومیناتی
سمّا رو بیرون میپاشیم
میگن بهم جیدالمون
بگو تو کی بودی داشی؟

؛{قسمت ۱: جیدال}؛
اون که بدخواهمونه
پشتم حرف میاره ازش برام نگو براش وقت نی آره
بخوره بهم وقتی شکوفه زد
میره برمیگرده وقتی برف میباره
شیرینه توو لیوان تلخی آره
(سلامتی)
چون ساختمش تنها به سختی آره
سوبر نیستم مخم منطقه آزاده دبی نیست نه
فرمونِ زندگیم دستِ خودمه
تصمیمو بگیرم دو دل نیستم
هر چی گیر دادن بهم شدش مورد بیشتر
هر چی خطرناک تر ذوقش بیشتر
نمیبینن منو تووی آسمون شهر هم
اگه ببیننم ستاره یِ سهیل نیستم
؛{همخوان: جیدال}؛
همه جا صدایِ من
تهران و لندن و کَن
مارم من شعرام هم سمن
باز سرخه چِشای من

؛{پس همخوان: ایمانمون}؛
اسکلا میگن بم ایلومیناتی
سما رو بیرون میپاشیم
میگن بهم ایمانمون
بگو تو کی بودی داشی؟

؛{قسمت ۲: ایمانمون}؛
صبر نمیکنم، نمیبُرم چاقال رنده میکنم
راه به راه اَ این ضربه میخورم (همش)
اینا به من نمیخورن (اصلا)
اضافی ان بگو ختنه میکنم
لِنگه همن با هم فرق نمیکنن
جویراشون، یه راه میدن من نمیکنم
زر مفتن و حرف بیخودن پَ
پیِ اختراع تو فرصتی
من فرمون نسلم تو ترمز دستیش
در جا زدی و ترمز کردی
منم شیش ماه نباشم شاید تو پُر رنگ شی
بعد بیام جویراتو توپ پاسکاری کنم
خونواده کورلئونه و من یانگ پاچینو اَم
حتی اگه فاز اورجی نباشه
ما همیشه بالایِ چارت هاییم گلم
؛{همخوان: ایمانمون}؛
همه جا صدایِ من
تهران و پقی و کن
مارم من شعرام هم سمن
باز سرخه چِشای من

؛{پس همخوان: جیدال}؛
اسکلا میگن بم ایلومیناتی
سمّا رو بیرون میپاشیم
میگن بهم جیدالمون
تو کی بودی داشی؟

؛{قسمت ۳: جیدال}؛
تهش گرمه و تابستونه
چِشاش آبیِ آسمونه
شاید نگیری چی میگم
ولی کاری که کنارمه کارستونه
هوشِ زیاد تِز توو مخمون میاد
تو پیِ دختر توو دور دور کونیا
توو حومه ی پاریس رو کد اینم از
دورِ دنیا دارن خودشون میان
زیر زمین تا فضا رو شخم زدیم داداش
من مریخ و یه نسلم مشتری داداش
ماه دورمونه خورشید پشتمون
تو هم سرت گرده ولی تخمونی داداش
جیدال کَشا رو تخس میکنه
اینستاگرام نی ولی داره پست میکنه
خورد سیفونه هیِتره قفل میکنه
صدام میترکه مثلِ بمب C4 ه
؛{پیش همخوان: جیدال}؛
همه جا صدایِ من، صدایِ من
تهرانو کردی و کن، کردی یه کم
مارم من شعرام سمّن
باز سرخه چشمای من

؛{پس همخوان: ایمانمون}؛
اسکلا میگن بم ایلومیناتی
سمّا رو بیرون میپاشیم
میگن بهم ایمانمون
بگو تو کی بودی داشی؟