[مقدمه: جیدال]
دیوونم و هر کاری بم بگی می کنم
باتل و بردار یه پیک بریز می خورم
میگی زندگیت رویاییه ولی


[قسمت 1: جیدال]
اِی، جیدال
پودر از لوله داره مث که بالا میره
تا تهرانو ببینم رو جلوه های ویژه
همه دهنا بستس و گوشا بازه
چون رپ فارس داره می بینه یه استعداد دیگه
ولی مقایسم نکن با این فنچای زیقی
همه قلابی، فیک تر از جنسای چینی
پشت میکروفن میرن آره گاهی تفننی
کلی ادعا، کارا خالی تر از تهی
نه من خودمم
من یه ردّیِ وحشیم
برفیه مغزم و سمّیه من ریم
ببینیم میگی مث ایران می مونم
کمِ کم ماهی هفت هشت روز تعطیل رسمی ام
آه
می خوایی به ما خب برسی
ولی کار داره آره جوجه تا گنده بشی
خوب چشماتو بمال و وا کن تا ببینی
یه ریمیکس دادم قدّ یه آلبوم ترکید
هه

[همخوان: جیدال]
بالا نگاه می کنه شهر پر دود
دوتا کام دیگه مغز شده سوت و
سای شده زندگیم برعکسه آره
روزام تاریکه ولی جاش شب پر نور
شب پر نور، جالبه عزیزم
کلماتم بیمارن
من، من یه شاعر مریضم
من، من یه شاعر مریضم


[قسمت 2: جیدال]
سرفه هی جیدال صبح چته
آره زندگیم بلُو، بگو جورج بهم
این کوش وحشی دوباره رول بشه
تا مخم تند بره و ورقم پر بشه
آه
ندیده حتی کسی وا بدم یه بارم
من یه نابغم مثالم کمه واردم به کارم
بلدم جمله هارو طبق ذائقم بسازم
انگار وقت تولد بریدن ناف بنده با رپ
ای
جالبه حس کنم
هنو رو برفم انگا رایدر برتونم
هر روزم بیشتر میرم بالا آره
چون من ایده هامو تریپم مثل زاخارای دورم
دخیه فک می کنه جفت منه بعد
فردا میپیچمش و میبینه پشت سرشم
بیخیال یه دات میزنم پشت سر خط
بگو میگیری چی میگم پَ نقطه ته خط
آه

[همخوان: جیدال]
بالا نگاه می کنه شهر پر دود
دوتا کام دیگه مغز شده سوت و
سای شده زندگیم برعکسه آره
روزام تاریکه ولی جاش شب پر نور
شب پر نور، جالبه عزیزم
کلماتم بیمارن
من، من یه شاعر مریضم
من، من یه شاعر مریضم



[پل: جیدال]
دیوونم و هر کاری بم بگی می کنم
باتل و بردار یه پیک بریز می خورم
میگی زندگیت رویاییه ولی
من دارم رویامو زندگی می کنم


[قسمت 3: جیدال]
مثه دیوونه ها خرابه، مست و چت
قلم میگه بگو برای من تو شعر
چشمای لعنتی تا صبح بازن مثل کازینوها تو شبای سنتروپر
همیشه بالا چون این جای ماست ببین
اُوِر هم نمیدیم، این دوز ماست رفیق
مث پول نفتیم، همه دنبالمونن
اَ این دخیای چت و پلیسای سایبری
من از اوناشم که سواری نمیدم
زیر هیچکس نمیرم نه من فدایی نمیشم
هیچ جورم نمیشه بگیری میکو ازم
رپ همه زندگیمه
یه روزم می کُشَتَم
بیا

[همخوان: جیدال]
بالا نگاه می کنه شهر پر دود
دوتا کام دیگه مغز شده سوت و
سای شده زندگیم برعکسه آره
روزام تاریکه ولی جاش شب پر نور
شب پر نور، جالبه عزیزم
کلماتم بیمارن
من، من یه شاعر مریضم
من، من یه شاعر مریضم
من یه شاعر مریضم