[قسمت یک]
حرف ها هست دربارم
هر جا من بردارم
قدم هامو اینا یه زری میزنن
اینجا یه سری میچرن
یه سری میدرن
جمع نباشه حواست
طلباتم یهو جای بدهی میزنن
اینجا زوزه برام میکشن جونورها
شیرها توو قفسن هار شدن توله سگا
تیر بزننم هم حس نمیکنم
یه روز زندگیمو قصه میکنن
سوال ها هم منو ول نمیکنن
چرا رفقامون از خوشی سکته میکنن
این که، چطوری میتونه آخه
منو بکنه این ملودی دیوونه آره
یاد شهرم یه دلخوشی میمونه
یه سری زخمه هر جوری فکر کنی میمونه
تازه وسط هدف دادا زدم نقطه رو
آسانسورها میبرن بالا برج منو
چاره ای نبود تنها راهم بردن و
باید نشون میدادم من به مامان عرضه امو
بهم گفتن تند نرو بردم بالا سرعتو
روحت رو میخوان بهت بدن شهرتو
آروم نمیکنه چهارتا قرص منو
نمیشینیم نریم بالا تا ما قله رو
[همخوان]
گرچه راهمون دوره آره
رد پامون موندگاره
صدامون تووی کوچه ها هی
برای رفتنم زوده آره
سه تا حس توو گوشه دائم
عشق غرور و خونواده
وقتی که ماه بوده کامل
رسیده صدای زوزه ها بهم

[قسمت دو]
میرم کوهو بالا
مهم نی یه دیوار واسم
به رسیدن به آرزو اعتیاد دارم
سلامتی صدا، بریز یه لیوان باز هم
ببندن مرزو میرسه به ایران بازهم
شب کارهاش رو میکنم روزها هم کارهامو
دودها حبس میشه توو ریه هام گوانتانامو
رپ فارسی که نکرده پولدار ماها رو
ولی پولِ در میاد بیای توو کار باهام و
دیگه سر در میارم از کارماها دایی
با ما بگرد باز میشه چاکراهت دایی
یه مدت یه آدم مرد هر روز تووم و
منم دور زدم جهنم مقصودلو رو
ساخته ذهنمه دادا
واقعی واقعاً قصمه دادا
میزنم زیرش باز هم منو ببره بالا
چشم هام بوی خون بده مثل منبر آقا
حرف زدم وقتی هر چی جفت بود
اینجام اَ وقتی هر چی مرغه تخم بود
گفتن عاقبتت غمگینه ظهر جمعست
فهمیدم برا مردمم چون یه جرم بود
منم فهمیدم نمیفهمن و
خواستنی ترم کمتر ببینن منو
بیوفتم نمیگیره اینجا کسی دستم منو
باید حقم تنهایی بگیرم من و

[همخوان]
گرچه راهمون دوره آره
رد پامون موندگاره
صدامون تووی کوچه ها هی
برای رفتنم زوده آره
سه تا حس توو گوشه دائم
عشق غرور و خونواده
وقتی که ماه بوده کامل
رسیده صدای زوزه ها بهم