زندگی جاری منم هنوز سرِ پام
جاده خالی،صاف مثه کــــف پام
مقصد ،، به سمـــــت آفتــــاب
تنهامُ مبتـلا به درد کــــافکـــا
انزوا ،، سهـــــم مــــن از اجــــتـــماعـــه
علــــت ایــــن انزوا تو بطن این نوشته هامه
از حرف من همه رد شدن
یکی موند اونم گفت اگه حرفت اینه اشتباهــه
هـــربار گفــــتم،، گفـــــتن نگـــــو
گفتــــم چشـــــم،، گفـــــتن قبــــــول
کـــم کـــم پرِ شــــک شدم وجــــودم
تا پرســیدم گفــــتن مهلت تمــــــوم
گفـــــن کـــو عـــــدل خـــــدا ؟
من گفتم : اول کو عــقل شــما ؟
ببین جایی که تفـــــکر وصلـــه شکمه
درس ادب نمیـــده سگ به شغال

فهمیدم کــــــوری درد ایــــــن شهـــــره
شایــدم در مــان بلکه بیــــــــشتـــــر
چون وقـــــتی که نبیـنی همـــه چی آرومه
احمــــق میمیری چه تلــخه نیشــــخندت

من دیــــدم آدمـــــــارو بــــاورای قبلیـــــمو پــــاره کــــردم
تا به خودم یــاد بـدم آدم بمونم مســــخ شدم از پا تا به گردن

از اجتــــــماع خـــــط خــــوردم
محـــو ، تنهــــا و افـــســـردم
گفتـــــم مـــــرده ایـــن شــــهر
اونا اصــــرار دارن که من مردم
من مغـــــزمو بــــیرون کشــــیدم شـــستــم دوبــــاره پـــر کردمش
قلبـم مرده بود ،،، تا اونموقـع شـــروع کرد دوبـــاره محکم تـــپش
هنــــوز معتــــقدم بایـــــد نـوشت،، تا غـــول نادونــــی بازنده شه
بایـــد از هرچــی که دارم بگذرم ازین جهــنم سرد بسازم بـــهشت

تــــا نــــابود شه راه دور از اصــــالت
در بیــــاد کــــم کــــم نور از حصــــار
تـــو هم خودتـــــو پیـــــــدا کنــــی
اونموقع کنـده میــشه روح از اســـارت
دیــــگه نمیرقصـــــیم رو دســـت بـــاد
دیگه نمــیخنده یه دلکـــور از حقـــارت
فــــک کن امروز، روز آخـــــرتــــه
پـــــــاک زنـــــدگی کن تو لحظه هات