Rico
Elektro Stress
Blieb bliep
Bliep Bliep

[Verse 1: Rico]
Let op mijn woorden
We worden soms cyborgen, voorgeprogrammeerde robots
Op de automatische piloot, op sterk water en brood
Of op sterven na dood
Of erger nog Herman Broods modellenbureau
Alles wordt beinvloed, kunstmatig ondergespoten
Zaadjes van planten en bomen, kant en klaar om te clonen
Kids krijgen een chip in de bips na de geboorte
En Big Brother behoort tot een van de moderne goden
We hebben geen scherm nodig om de verre gevolgen daarvan te voorspellen
Nee man ik vertel het je zo wel
Ga maar na waar je gaat
Van zaad tot bejaard
Overal camera's waar je staat
Informatie wordt als data opgeslagen en bewaard
Maar door wie? Is het in goede of slechte handen?
Wie geeft ze zomaar het recht om te gaan zoeken in jullie bestanden?
Wat anders kan je van alle toekomstplannen verwachten?
Je lacht, maar we doen er nu al met z'n allen aan mee
Jij loopt ook te pronken met een webcam en een telefoontje
Nu is het heel gewoon en kan men zelfs niet meer zonder
Een decennium terug was het nog nergens voor nodig, toch
Een overbodige luxe, toch?
Nu hoor je zoveel tonen en toetsen dat je er niet goed van wordt
Op de roulettetafel leggen mensen hun verhaal in
Via straling met een elektrische lading het directe resultaat
Waar de rest niet over nadenkt
Een fout in de bedrading veroorzaakt hersenbeschadiging
Totale chaos, synthetische aliens
Geven de meeste mensen een intense bevrediging
Met materiële dingen en zo spelen ze gemeen maar slim
Je leven door naar de vereniging
Met foto's van je hoofd in close-up
Scanners op je ogen en DNA-test of door middel van een vingerafdruk dringen ze door naar binnen, diep door je innerlijk
En laten je dingen geloven en ook zo herinneren
Verdoofd door middelen als tv's en radio's
Punt, kom het net op, let op de media is groot
Veelvraat, lach maar, vreet je buik vol met porties
Totdat het zich uiteindelijk buiten proporties
Uit tot de DOOOOOD