[Verse 1: Faberyayo]
Ik ben een klein kind verkleed als volwassen man
Die het nieuws niet durft te volgen en die bang is voor de krant
Het is weer even schrikken met mijn kop zo uit het zand
Tijdenlang verdoofd door de gevolgen van de drank
Vroeger was de toekomst iets als het beloofde land
Maar nu is het dan nu en heel de mensheid staat in brand
Uitslaande vlammen van malaise, angst, en haat
Het is nog maar de vraag of er iets overblijven gaat

[Hook: Faberyayo & Bas Bron]
Eer wat ons toe komt
Zijn alle angsten gegrond
Als iemand dat vertellen kon
Eer wat ons toe komt (toe komt, toe komt, Manon)
Alleen jij haalt m'n voeten van de grond (dus doe stil en)
Stil m'n angsten met je mond (je mond, je mond)

[Verse 2: Faberyayo]
Ik ben een klein kind verkleed als volwassen man
Doe alsof ik alles weet en alsof ik alles kan
Maar hoe kan ik alles snappen, het leven is zo groot
Het valt niet te bevatten, het is maar even tot de dood
Vroeger was de toekomst net iets als een dromenland
Iedereen met vliegmachines, robots aan de gang
Maar rekeningen en problemen zijn de werkelijkheid
Maar dat ik dat met jou kan delen maakt me toch behoorlijk blij
[Hook: Faberyayo & Bas Bron]
Eer wat ons toe komt
Zijn alle angsten gegrond
Als iemand dat vertellen kon
Eer wat ons toe komt (toe komt, toe komt, Manon)
Laat me verdwijnen in je ogen
Laat me genieten van de dagen in de zon (de zon, de zon, de zon)

[Outro]