Willie Wartaal
King Kokane
[Intro]
Woo yeah, I love it, I love it, yeah
Thank you, I love it
[Intro: Faberyayo]
Ladies and gentlemen, a very warm welcome
And a special applause for our special guest
The lord named, the King Kokane
He has come to absolve all of your sins
Put your hands together for King Kokane
[Verse 1: Willie Wartaal]
Op een koude grauwe ochtend in een taxi naar een Vinex-wijk
Zo goed als leeg pak op zak, alles wat je ziet is grijs
Je vraagt je af; gappie wie ben jij?
Die zwerver hoort niet bij mij, welles
Begint te praten, begint zich te vertellen
Je houdt ervan om jezelf te kwellen en daar sta je dan
Het Ikea-laminaat komt tussen acht en elven
King Kokane, maakt wachten niet gezellig
Tel daar bij op het grijze beton
Zo slecht gaan, ik wist niet dat dit kon
I need a wanhoops nakkie tegen beter weten in
Kut het pak is op, het pak is op
King Kokane watte moet ik doen als ik bel nog een pak
Als ik bel nog een pak
Dus ik bel nog een pak en zak dieper in de schijt
Maar nu ben ik bang dat ze komen tegelijk
En dan komt het besef, het is de libi van de junk
Ik ben gearriveerd op het allerlaagste punt
Dus ik kijk om me heen en voel me depressief
Nooit meer coke, maar dealer schiet op alsjeblieft
Nou nog een tijdje in de hel, de dealer is present
Ikke nak gewoon door en walg van wie ik ben
Nak door en walg van wie ik ben
Nak door en walg van wie ik ben
[Brigde]
K-k-k-king Kokane
K-k-k-king Kokane
K-k-k-king Kokane
K-k-k-king Kokane
[Verse 2: Faberyayo]
Vroeger was young Yayo alleen nog maar young
In het weekend met wat pietjes en wat assie aan de gang
Hing met pillen poppen posse met de passie en de drang
Op z’n achttiende verjaardag een pakkie in z’n hand
Hier en daar een gek verhaal
Maar met een jaartje of twee was die effetjes klaar
Grossieren in goed gaan, geen schepper van het kwaad
Tot die ene groep kwam, hij was een rappertje daar
En toen was er succes en niet genoeg aan de fles
Eerst kwam een beetje, na dat proefje kwam de rest
Even onverwoestbaar als een bulletproofeh vest
Lekker slecht gaan, goed voelen op z’n best
Ik zat diep met m’n neus in het domme poeder
Verborg m’n schaamte voor m’n vader, voor m’n moeder
En het werd steeds later dan vroeger
En alles ging goed als ze me daar naar vroegen
King Kokane, volledig in z’n greep
Nachten niet geslapen, twee keer in de week
Takkie en een pakkie, waarheen ik ook keek
Schreeuwen paranoïa als het zonnetje verscheen
Verdrietig genoeg vernietigde het de liefde
Alles beter dan niks, dan liever naar de tyfus
Ik dacht als ik sterf word ik misschien een mythe
Zag de duivel in de spiegel met een rietje
[Outro]
Kokane
K-k-k-king Kokane