[Verse 1]
Ya beynim hasta resmen, ya kanım kanserli
Tabanca üretirim ben, yaparım askerlik
Mermi ektim yere, hasadım rast geldi
Bur'da her an, her şehir savaşın başkenti

Her tarafta yalan var; özü kem, sahte zekâ
Şöyle baktığında gözüken sahte vefa
Ve yağmur altında akar gider caddede kan
Dökülen kan, ter değil; dökülen sadece kan

Bu yüzden kelimelerden gergin oldular
Ki kelimeler yoruldu çünkü elçim oldular
20'lerimin ortasında geldi son durak
Ben çok yoruldum tırmanırken kendi omzuma

Bi' çare kalemim, işte gövdem hep kan
Kahpe kaderim bak bu yazdıklarımı gömme tek var
Kederi öldürünce Şanışer bi' körpe cellat
Aklımda bu dünyadan gidip de yâr dönmemek var

[Hook]
Sesim ol sokaklarda yalnızken
Esir oldum ayazda, hayatım hep aynı geçer
Her günüm aynı vasat ya bi' çare yazar karalarken
Sen sesim ol sokaklarda yalnızken
Esir oldum ayazda, hayatım hep aynı geçer
Her günüm aynı vasat ya bi' çare yazar karalarken
Sen sesim ol, sesim ol, sesim ol
[Verse 2]
Ne yapsam hayatım gergin ve yolum pus
Etrafta dağlar var, derdimle oluşmuş
Kıyamet önümde; yâr gel, dinle soluksuz
Bugün bıraktım duvarları ve kendimle konuştum

Baharken kış geldi bi' anda, yağmur yağar bi' yandan
Ve gemiler ayrılmakta şimdi limandan
Görüşüm aydın ama siyah var her tarafta
Anne sen de anlamıyorsun; bari söyle, kim anlar?

Zor oldu yalanların seyri benle
Yazdıkça ben yenik düştüm savaşlarda, mevzilerde
Ve şimdi izlemekteyim, önümde dev bi' perde
Cevapla tanrım hadi vaat ettiğin sevgi ner'de?

Özünde her güzel şeyin büyük bi' şartı vardı
Nedense saatlerden çok uzaktı yarın artık
Zulümle yargılandım, unuttum güzelliğini
Hayatımda bi' kaç tane kifayetsiz şarkı kaldı

[Hook] x2
Sesim ol sokaklarda yalnızken
Esir oldum ayazda, hayatım hep aynı geçer
Her günüm aynı vasat ya bi' çare yazar karalarken
Sen sesim ol sokaklarda yalnızken
Esir oldum ayazda, hayatım hep aynı geçer
Her günüm aynı vasat ya bi' çare yazar karalarken
Sen sesim ol, sesim ol, sesim ol