[Verse 1: Rashness]
Yolsuzluğun yollarında pusu kurmuş amipler
Hip-hop isyan eder çöker tepeden tüm piramitler
Beyaz Saray'a kan ister
Aristokrat faşistler
Alacağınız bir Ö.ç kaldı
Fatih'ten ve haliç'ten
Onların mitaplarında kan yazar
Sevaba girer
Gerillalar masumlara yağdırırken bombalar
Esad vurunca katil olur
Vurduransa kahraman
Masumlara ağlarım ben, Şerefsize ağlamam!
Ülkemde hep güçlü olan olur edep yoksunu
Bu sistem zengin eder zengini
Doyurmaz yoksulu
Ortamınız çok sulu
Bak bana gelmez kardeşim
Kibar değil rash agresif
Cümleler kokar kan ve kir
Kiminin yüzünden akar malı varlığı
Kiminin yüzünden akar garibanlığı
Hayat dostluk gerektirir dostluksa isanlığı
Kimi de ağlayınca çıkar ortaya timsahlığı
Her gün biraz daha fazla umutsuzluk hissi
Siz sıfırlamak sersiniz temizlemeye pisliği
Yaslı ailelere çok görmüşken rahmeti
Getiremezsiniz
Ne Ali'yi, Ne Ethem'i Ahmet'i !
[Verse 2: Şanışer]
Allah'ın Allah'sızının yüzünden ölüm
Burada okunur çocuk herkesin yüzünden ölüm
Arkam aşağılık tiyatrolar
Hüzünler önüm
Bir gün döner devran
Bekle o günü
Üzülme gülüm
Şimdi yürüsem yağacaktır
Kırk adımda kar
Bu sene sinirlendim
Fakat dişimi sıkmadım daha
Soma'da yetimlerin gözyaşıyla ıslanır vaha
Velev'ki başbakanın
Şerefsizlik fıtratında var!
Dostum, burası lice şimdi, Orası dersim
Diyor "Başbakana yuh çekersen tokadı yersin"
Ben olan bitene alışamam
Alışmanın mektebi yok
Şerefsizin dövemediğini danışmanı tekmeliyor

[Nakarat: Şanışer]
Vaziyet kötü her tarafta yine yas var
Orada kimse gördüğünü yazmaz