[Intro]
"Είναι ντροπή, και ντρέπομαι, που θέτετε θέματα ασφαλείας
Και θα ήθελα να ανακαλέσετε αμέσως
Είναι ντροπή, όταν σας εξήγησα, και το ξανα λέω
Ότι το γεγονός ότι αυτή την στιγμή υπάρχουν ήδη
Διασφαλίζουμε την ασφάλεια"
"Για ένα ατύχημα,ένα δυστύχημα με 17 νεκρούς
Σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό παραιτήθηκε, κύριε πρόεδρε, ο Σέρβος πρωθυπουργός
Καταλαβαίνετε ότι δεν μιλάω για την Σερβία, αν θεωρείτε ότι έπρεπε να δείτε αυτό το θέμα και ως μια πιθανότητα να υποβάλετε δικιά σας παραίτηση."
"Όχι, και είμαι πολύ σαφής, και είμαι πολύ ξεκάθαρος σε αυτό. Όχι."
Πως τα φάγατε τα λεφτά που μας ρωτάει ο κόσμος;
Τα φάγαμε όλοι μαζί

[Verse 1: Ricta]
Μάνα με γέννησες, στον πιο δύσκολο καιρό
Μεγαλώνοντας στη κρίση έχω μίσος ταξικό
Ψέματα και υποκρισία μόνο απ' τον πολιτικό
Που τρώει φράγκα από τις μίζες αλλά ρίχνει τον μισθό
Φιλοχρήματοι ξεφτίλες, δεν έχουνε τον θεό τους
Για πάντα στην μιζέρια, να πνίγεσαι, τ' όνειρό τους
Ούτε χείρα βοηθείας στο φτωχό συνάνθρωπό τους
Ενώ στις πολυεθνικές μοιράζουνε το μερτικό τους
Είναι απίστευτο, ένας πλανήτης μπουρδέλο
Άλλοι παλεύουν για να ζήσουν, άλλοι βλέπουν το συμφέρον
Βγαίνω κέντρο με τον γιο μου, με πόδι, χωρίς καρότσι
Να του δείξω πέντε πράγματα, για το δικό του μέλλον
Θέλω να μάθει, ότι οι μπάτσοι βαράν τον κόσμο
Εκτελούνε εντολές, είναι τα πιόνια του συστήματος
Και όταν σε πιάσουν, το λίγο το κάνουν τόσο
Γαμώ τις μπλε στολές να λες, να μην σε πιάνει λήθαργος
Να ξες, μικρέ, ότι στα εφηβικά σου χρόνια
Θα 'χεις άγνοια, γι' αυτό το νου σου στα ναρκωτικά
Είδαν τα μάτια μου πολλά, και έχω έναν πόνο στην καρδιά
Γι' αυτόν τον φίλο μου που δεν θα δω ξανά και
Να μην τσακώνεσαι, για ασήμαντους λόγους
Γιατί ο πατέρας σου, μπήκε στη φυλακή για μια μπουνιά
Έξω στη γύρα θα 'χεις μπόλικους δόλους
Είναι μια εμπόλεμη ζώνη, πέφτουν κορμιά για λεφτά
Παιδόφιλους πολιτικούς έχουμε στα υπουργεία
Φασίστες χουντικούς να διδάσκουνε στα σχολεία
Δύο χρόνια αναμονής στα δημόσια νοσοκομεία
Και στα κανάλια λένε ότι η ραπ τους ωθεί στη βία
Αυξήσεις σε μισθούς μόνο για την αστυνομία
Ο πρωθυπουργός τους λέει να καταχράζονται εξουσία
Στα παλιά τους τα παπούτσια γραμμένη έχουν την παιδεία
Και απορούνε πως οι σπόροι μπλέκονται στη παρανομία
[Chorus: Ricta]
Λέει, σε αυτόν τον κόσμο μεγαλώνω και εγώ
Σε αυτόν τον κόσμο μεγαλώνεις και εσύ
Και όσο είμαστε μαζί θα 'μαστε πιο δυνατοί
Σε αυτή τη κόλαση που λέγεται γη
Σε αυτόν τον κόσμο μεγαλώνω και εγώ
Σε αυτόν τον κόσμο μεγαλώνεις και εσύ
Μια κακή στιγμή αρκεί για να μπεις στη φυλακή
Γι' αυτούς παράδεισος η κόλαση που ζούμε στη γη

[Verse 2: Ricta]
Θέλω τον Καραμανλή μέσα στη φυλακή
Στην απομόνωση μέσα, ήλιο ξανά να μην δει
Τον Κυριάκο κρεμασμένο έξω από τη Βουλή
Γιατί γαμήσανε την πιο όμορφη χώρα στη γη
Που 'χει βουνά, φιλόξενο κόσμο, πολλά νησιά
Απ' τη Χαλκιδική στην Κρήτη μια τεράστια ακρογιαλιά
Όμως το κράτος θέλει τον κοσμάκη του χωρίς λεφτά
Με σκυμμένο το κεφάλι να πηγαίνει στη δουλειά
Και όσοι δεν έχουν μυαλό έχουνε πόδια να τρέξουν
Ικανοί να κάνουν δυο δουλειές, παιδιά για να θρέψουν
Θέλουν νομοταγείς δούλους για να δουλέψουν
Φοράνε ψεύτικα χαμόγελα για να τους πιστέψουν
Μαζί τα φάγαμε, αυτό είναι το παραμύθι τόσα χρόνια
Και για το καλό του κόσμου η χώρα μπήκε στα μνημόνια
Πολλά κατεβασμένα, υποσχέσεις κι όλο λόγια
Απ' τους πολιτικούς που βάλαν για να σπείρουν τη διχόνοια
[Chorus: Ricta]
Λέει, σε αυτόν τον κόσμο μεγαλώνω και εγώ
Σε αυτόν τον κόσμο μεγαλώνεις και εσύ
Και όσο είμαστε μαζί θα 'μαστε πιο δυνατοί
Σε αυτή τη κόλαση που λέγεται γη
Σε αυτόν τον κόσμο μεγαλώνω και εγώ
Σε αυτόν τον κόσμο μεγαλώνεις και εσύ
Μια κακή στιγμή αρκεί για να μπεις στη φυλακή
Γι' αυτούς παράδεισος η κόλαση που ζούμε στη γη