(Boğuluyorum...)
[Verse 1]
Rahatsız olmayın ben sadece geçiyorum
Olmayacak dualara baya değer biçiyorum
Sağ elimde kadeh var, sol elimde kadeh
Sessizce tokuşturup yalnızlığa içiyorum

Seni duyamayacak kadar uzağım
Olanaksıza yakın
Dün kadar uzak
Bu zaman her yer tuzak
Hayallere dalıp hadi bulutlara uzan

Her gün uyurken düşlüyorum seni
“Fakir umut ekmeği”
Diyo'm “Belki gelir geri”
Bana bakman can çekiştiğimi görmen demektir
Yanına gelmem için ölmem gerekli!

Bir gün hissetsem seni
Gelsen soğuk hava dalgasıyla balkanlardan
Oysa bizim aramızda kalkanlar var
Yüzüne konuşamıyo'm, arkandan da…

[Hook]
Zor! Ben boğuluyorum
Herkes gibi doğarken ağlamak değil mesele
Asıl mesele: Ölürken gülmek!
Bulamıyorum doğru yolu, yalnızlık doğuruyorum
Sustukça boğuluyorum ben, konuştukça boğuluyorum
[Verse 2]
Her an aklımdayken gittiğim hiçbir yerde yoksun
Beş yıl olmuş arıyorum seni
Bizim aileye gerçekten nasıl öyle alışmıştın
Oysa seni benle babam tanıştırdı

Dostlarımın hepsi bana fazla karıştırma dedi
“Önce kabullen, sonra elbet alışırsın”
Bana mektup falan yolladığını söylemişsin
Ama senle hiçbir zaman aynı dilde konuşmadık

“Yok, yapma!” denen amansın
Saçar hastalık beyin kaslarım
Aslında seni sevmemek zararsız
Çünkü sen bu dünyadaki en büyük yalansın

Bir gün hissetsem seni
Gelsen soğuk hava dalgasıyla balkanlardan
Oysa bizim aramızda kalkanlar var
Yüzüne konuşamıyo'm, arkandan da…

[Hook]
Zor! Ben boğuluyorum
Herkes gibi doğarken ağlamak değil mesele
Asıl mesele: Ölürken gülmek!
Bulamıyorum doğru yolu, yalnızlık doğuruyorum
Sustukça boğuluyorum ben, konuştukça boğuluyorum