[ورس ۱]
زندگی
گاهی وقتا یه حرفه
یا که یه کلمه
یه زخم خشک شدست
تا که بکنمش
یه بازیه که دلش نمیخواد ببرمش
یه دلقکه که دلش نمیخواد بخندن بهش
دختر بدکارس
به چی فک میکنه
خیلیا نمیدونن که هنوز به چی فک میکنه
نداره کنتور نه
نداره کنترل، میگیره تند تپل
کامو ازت، تند تند رولارو عوض میکنه
می‌زنه رکب به تو
خیلی درد داره انگار خورده لگد به تخم
کاسه صبرت اونجا، می‌خوره ترک یهو
میگی به درک که شد
لاشی اینبار برنده شد
جنگه
قانون نیست
درده داروش نیز
تلخه، مثل بادوم نیست
درسه، باید بخونی
باید بجوییش تا پاس بشی
فرمولا یکه بدونیش، برنیشو گاز بدی
[ورس 2]
یا بین آغوش مادر که
عین فانوس راهت، مثل پارو رو آبه
میبرت تا خونه سالم
وقتی داغونه حالت
با آغوش بازش
میکنه آرومت آره
یا کلاس درسه
میگی آقا اجازه؟
آقا اجازه. نمیده نه !
ذاتش خیلی بد نیست ولی اجاره نشینه
پول رو اداره نمیده
اگه بزار که دیدت
باز شه بتابه بهش ایدی
کلش یه مدرسس
فقط اصول رو میگه
بقیه ش با خودته
مذهب، رسوم و دینت
تو چنته چی داری؟
اونا همه عنوانه!
تو به چی میگی
عمر اگه خدا به تو عمر داده؟
[ورس ۳]
بعضی وقتا توی کامته
یا توی اراده که بات
بتونه بمونه
نباشی قاتلش یا
رفیق نابه که، باش
تو میشی کامل
یا یه فاحشه‌ی که تور پاش
فقط می‌خواد
یه را بده و تو چشاش
نداره آسمونه رنگی
خشک گونه هاش
چون نداره آرزوی غمگین
قلبشم نیست سنگی نه
میدونه آسمونش رنگی می‌شه بعده کمی جنگیدن
هنوز جاهلین، اینم نه بگیر نبگیرتت
همگی پرت بشین ته دره این
تو هر آماری ته نشین تو کفشین و کف نشین
ما هم صدر نشین همه چی حله
همه یه ته پیکی دم لعب
یکی چپ یکی مست یکی لم
می‌دونم عقد خیلی داری داشت ولی به کیرم
ولی بکی رحم میکنه دنیا؛ ها؟
[ورس ۴]
سقف رویاهات کوتان
از من شاکی نشو
اگرم خاکی نبودم
واسم قاضی نشو
میشنوین حرفاییرو که
هر کتابی نگفت
شما فنچین
منچو مار پل
که بازی نشد
هنوز ای کی مخه، تکنیک علی کریمی
تواما حیف مخت، ولی عینت پره
انقدر همش زدی دیگه مثل قیمه شده
میدم ببرن دیگو دنی غیبت کنه
