Şiir!
Hediye
[Verse: Eyla]
İçimde fırtınalar besledim
Sen rüzgar seversin diye

Curcunalar kopardı
Ömrümde
Bu vakitsiz gelen hediye

Dengemi kaybettim
Afalladım

Ne kulak astım
Ne laf anladım

Dengemi kaybettim
Afalladım

Her sevişmede eksildim
Azalmadım

O gizemli yarınlar
Seninle çok kolay
Gibi göründü

Endişeli ruhum
Birkaç günlüğüne de olsa beyazlara büründü
Ayazlara gülündü
Ellerini tutarken