["Zabıt 3: Enkarne" için şarkı sözleri]

[Verse 1]
Kalınmaz artık, bu yerler meçhulün işgali yalnız
Tanımsız kaldım, insanın kendiyle savaşı kanlı
Aklımda kaldı, ben bi' ev istedim sonsuzluk değil
Ben bir ev istedim, çok yollar geldim
Sarılmaz artık yaramız alnıma dayadım
Baktım camından ardı ruhumu karanlık ıstırap sarmış
Arınmam artık ne simya ne kimya ne evrimi tanır
İçimde acı dışarıda büyüktüm, evde bir küçücük kaldım
Dağılmaz artık bulutlar üstümden, nüfuzum azın
Kırıldı sazım, tükendi öfke, bi' erişkin kaldım
Kapanmaz artık kapısı aklımın fısıldar anlık
"Kendini öldürüp bir sabah yeniden doğurman lazım"

[Nakarat]
Bi' kere insan
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Dönemez eve
Bi' kere insan
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Dönemez eve
[Verse 2]
Günlerden bir gün kararmış düşler de gördüm
Gözlerim her şeye alışık gülmem
Tedirginim hep bitmez kaygım var
Karanlık koynunda uyandım sabaha, her yanım yarasa
İnsan paradigman, burada doğdum
Sonra her şey berbat oldu, bu dünya müşkül
Eminim gözümle gördüm
Aşk olsun dünya, bu nasıl bi' yokluk?
Ne sabahın ayazı bu ne yaşama yolu
Sırıtan boşluk
Anne bugün hava kasvet!

[Nakarat]
Bi' kere insan
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Dönemez eve
Bi' kere insan
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Dönemez eve