Şimdi benim sayemde sen de sevgi sahibi
Dahiceydi belki de sahiden mi sevgilim?
Yani bende bilmiyorum neden böyle olduk ama
Gerçi görmüyorduk bizde mutluluk bahçesini
“İnsanoğlu zamanla yıpranır yıpratır”
Hatırlatır mı bilmem? Satırlarımda erdem
Kan güllerini anımsatırsa sana sevmem
İstemiyorsan gülmem yani işte böyle!
Çıkmaz yolların bol, yalanların dizboyu
Olduğu bir dönemden de geçiyorduk doğrudur
Çokta kolay değil verdiğimiz savaş reis
Bir yol bulabilenler şanslı olanlardır!
Hangi silahla korumalı kendini? Yorumladım hepsini
Olsun varsın gidelim biz dolsun aksın gözlerim
Yoksun artık özlerim de yanlış duydun ölmedim
Çok direttim güzel olsun görmedin!
Belki bende hatalıydım kaybettim kendimi
8 ay kabus gördüm sıkcam kafama dedirtti
Paranoyaklıkta bir bakıma almaktı önlemi
Dönmediğim o yollarda bekleyen var ölmemi!
Bir çok sefer fark ettim yoktu artık eski ben
Korktu gözlerimden onlar bakmadılar kaçtılar!
Koştukları yolda papatyaları olmıcak
Gül bahçesi olmıcak fırtınalar yağmurlar..
Dolup taşcak hatıralar içimde bir yangın var
Biçimsiz olcaksa susarım ben anlatmam
Karanlık olduğunda hep kendinden saklanmak
Tıpkı pişmanlık yağmurunda ıslanmak!
Mutluluğu ıskalamak kovalarken hayatı!
Yakındığın zamanlarda oradaydım bayadır
Masamda kadehler dolup taştı ben bakındım
Meyhanede yalnızdım tadım da kaçmıştı