Hugur minn ber mig á dimma staði
Ég finn fyrir straumum kalda sjáarins
Áhrif sandsins taka í burt tylfinningar
Ég er að detta niður endalaust ekkert
Ég finn fyrir snertingu dauðans
Líf mitt er á enda ég er að verða blindur
Ég sé bara eitt
Það er veggur
Hann er rauður
Ég veit innst inni er ég dauður
Ég týndist í minum eiginn huga
Raddirnar mínar taugar buga
Ég er að brjálast
Getur þetta aldrei klárast
Það er ekkert hljóð
Ekkert að sjá
Ekkert til að snerta
Og eingin lykt
Hér endar þetta
Ég er hættur að detta