[Strofe 1]
Al diezelfde vragen als ze me zien op straat
Ik hoor me telkens zeggen “Ik heb m’n best gedaan”
Maar de waarheid is dat ik je heb laten gaan
En dat weet, dat weet, dat weet ik
Doodse stilte heeft een nieuwe betekenis
Maar m’n vrienden zeggen dat het zo beter is
Ze zien me lachen, maar die glimlach betekent niks
En dat weet, dat weet, dat weet ik
Nu tеl ik de dagen, zit ik in mezеlf te praten
Waarom liet je haar in de steek?

[Refrein]
Heb je alles geprobeerd of had je ‘t haar alleen beloofd?
Zie je nu pas wat je mist, nu zij er niet meer in gelooft?
Je moet er mee leven, je kan haar wel smeken
Maar zij heeft genoeg van je flauwekul
Oh, jij hebt al die tijd haar hart maar voor de helft gevuld
Dus sorry Joris, eigen schuld

[Strofe 2]
Maak me wakker, zeg me dat ik het heb gedroomd
En dat ze zometeen de kamer weer binnenloopt
Maar wat denk ik nou, ‘t is allemaal valse hoop
Dus vergeet, vergeet, vergeet het
Nu mis ik haar woorden, voer alleen maar monologen
Waarom liet je haar in de steek?
[Refrein]
Heb je alles geprobeerd of had je ‘t haar alleen beloofd?
Zie je nu pas wat je mist, nu zij er niet meer in gelooft?
Je moet er mee leven, je kan haar wel smeken
Maar zij heeft genoeg van je flauwekul
Oh, jij hebt al die tijd haar hart maar voor de helft gevuld
Dus sorry Joris, eigen schuld
Sorry Joris, eigen schuld
Ho, het is m’n eigen schuld, oh

[Outro]
Heb je alles geprobeerd of had je ’t haar alleen beloofd?
Zie je nu pas wat je mist, nu zij er niet meer in gelooft?
Je moet er mee leven, je kan haar wel smeken
Maar zij heeft genoeg van je flauwekul
Oh, jij hebt al die tijd haar hart maar voor de helft gevuld
Dus sorry Joris, eigen schuld