[Praelocutio]
Hmm
O, o, o, o, o
O, o, ooh...

[Carmen I]
Yeah, sentio me adaquavit
Cum ipse est circum
Posui coronam comoedi
Et tardius ad terram liquefacio
Yeah, stimulum appropinquare mihi sentio
Cum adhuc fui nimis longum
Et fragor venit in tempore
Antequam vadam et transeamus linea
Dicunt, "Tam benignus esse solebatis
Numquam te cognovi tam vulgarem mentem habuisse"

[Pre-Chorus I]
Sic, ivi ad doctores credens quod
Diabolus in me dominatus est, et
Aegre respirare inveniebam, et
Inveni difficilem motum animi retinere

[Chorus I]
Quando cor meum sicut calicis vitrum cum frangit
Ego cor meum ad nimium altitudinem volant et cito conquassata
Ego iniuriam stultus puella ad iniuriam stultus locus
Confregi poculum calicis vitreum meum
Ego omissa calicis vitreum poculum
[Post-Chorus]
Uh, uh, uh, uh-o!

[Carmen II]
Eum vocant Ranam Eremitam
Quaerit canem
Invenisne in me canem tuum?
O, socialiter abominandus es!
Vos iustus aliquantulus nimium similis mei
Dicit illa: "Ita benigna esse solebat"
Attamen, carissime, mentem tuam sordidam do tibi

[Pre-Chorus II]
Sed ego, ego volo tibi dicere secretum
Potes accipere notiones hypocritas tuas
Non possum mutare quod diabolus vult cor meum in lecto duplici
Nec possum mutare quod aliquando vult venire et requiescere suum caput parvum

[Chorus II]
Quando cor meum sicut calicis vitrum cum frangit
Ego cor meum ad nimium altitudinem volant et cito conquassata
Ego iniuriam stultus puella ad iniuriam stultus locus
Confregi poculum calicis vitreum meum
Ego omissa calicis vitreum poculum

O, quando cor meum sicut calicis vitrum cum frangit
Ad magnam altitudinem cor nostrum volamus et nimis cito commoventur
Iniuriam stultus homines in cubiculum iniuriam stultus sumus?
Nos calices vitrum nostros fregit
Nos calices vitrum nostros omissa
[Conclusio]
Nos calices vitrum nostros fregit
Ego omissa calicis vitreum poculum