Norm Ender
Bu Düş Çok Güzel
["Bu Düş Çok Güzel" için şarkı sözleri]

[Verse 1]
Ne denli önemliyiz, hayat nedir, biz kimiz?
Bi' sorgulayın: Bu evrende var mıdır hiç kimsemiz?
Ve yoksa biz hiç kimse miyiz tanrıları betimleyen?
Soluk bi' mavi noktanın içinde ölümü bekleyen
Gitmeyecek gibi, bitmeyecek gibi
Sanki ansızın bi' hastalık geçirmeyecek gibi
Adil olmayan adaletin kimeydi faydası?
Hakkı tartamaz teraziniz, kuyumcu tartısı (Kes)
Savaşla töre misin, acılarında hapis mi?
İnsanoğlu köle misin, mülteci mi, milis mi?
Mutluluk istiyorsan sana da düşman olurlar
Sonra haklı çıkarsın ve sanma pişman olurlar
Çıkarsız hiçbi' yolun peşinde koşmamışlar
Çaresiz bi' derde karşı hayaller kurmamışlar
Omurgasız düzende bi' kere dik durmamışlar
Bu yüzden anlamaz, bu yüzden asla

[Nakarat]
Çok güzel (Ey), bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski’den, belki de çok eskiden (Ey)
Çok güzel (Aha), bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki memleketimden yani çocukluğumdan
Belki Dostoyevski’den, kesin Dostoyevski (Ey-ey)
[Verse 2]
Ve şimdi bi' toplum inzivaya çekilmiş
Heybesindeki düşler, gülüşler hep yenilmiş
Tek bi' dileği kalmamış, yeter ki canını acıtma
Gökyüzünde yok artık bi' kasnaklı uçurtma
Bu şarkı sana değil, geçmişimde ne varsa
Yıldızı bol semalardan arakladım bi' arsa
Karlı Kayın Ormanı'nda ağlamaklı gözlerim
Ezan vakti evine koşan çocukluğumu özlerim
(Bana bir masal anlat, baba)
Erikli ağaçlar ve bahçeli bir ev olsun
Cebimde misketim ve kızkaçıran tozları
Kömürlü sobada elimi yakan kestaneler de olsun
(Bana bir masal anlat, baba)
Köpüklü gazozlar, bisikletim ve mahallem
İçinde mutluluğum korkusuz ve ölümsüz
İçinde sen de ol, içinde annem

[Köprü]
Bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski'den, belki de çok eskiden (Ey)
Çok güzel (Aha), bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki memleketimden, yani çocukluğumdan
Belki Dostoyevski'den, kesin—
[Nakarat]
Çok güzel, ey, bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski’den, belki de çok eskiden (Ey)
Çok güzel (Aha), bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki memleketimden yani çocukluğumdan
Belki Cemal Süreyya, belki Turgut Uyar'dan
Belki Özdemir Asaf, belki Nazım Hikmet Ran (Ran)