Når pappa blei ein fremmed
Og seilte inn i landet
Han drakk for å holda seg unna
Og skjønte at flaskå
Va børa som bar han
Inn i det grusomma og vonda
Då banka han hat inn i redde små menn
Og dreiv kjensler ut av vordende mødre
Og sørga for at det vil skje igjen
Han verva nye voldsomme brødre

La dei sleppa det
La dei vær i fred

Då slo mamma av lyden
På alt som va der ute
Og flytta longt inn i seg sjøl
Hu grein bak et smil
All prat va bare lyd
Hu blei et rungande, dødsstille brøl
Då blei redde små menn sinte og harme
Og vordende mødre forlatt
Små mennesker blei fratatt opplevelsen av varme
Og tatt me inn i ei skremmande natt

La dei sleppa det
La dei vær i fred