قسم به زندگی که مرده
قسم به مرگ اون شهید
قسم به قصه دل و
که اخرش سر نرسید
قسم به مهر مادری
قسم به یار و یاوری
قسم به اون خدایی که
بین ما کرده داوری
قسم به همه وجود
قسم به سجده و سجود
قسم به لحظه وداع
قسم به مرگ این صدا
قسم به بغض سینه ها
قسم به خیسی نگاه
قسم به اون حقیقتی
که گم شده توی صدا

به اون طلوع بی نشون به اون همه خط و نشون
قسم به اون حقیقتی که معلومه با رنگ خون
قسم به مرگ گل یاس قسم به هر چیزی که خواست
قسم به اون جوونی که زندگی کرده آس و پاس
قسم به زجه یه مرد واسه رسیدن به نون
قسم به گریه دل و قسم به اسم بی نشون
قسم به زخم دشنه ها قسم به مرد قصه ها
قسم به گرمی وجود قسم به غم این صدا
واسه تلخی زهر نوش واسه حقیقتی خاموش
واسه جدایی دل و واسه یاد تو فراموش
واسه دستای پاکی که به گناهی آلوده شد
واسه خیال آرامش که هیچ وقت اسوده نشد
قسم به چشمای بسته و خواب دروغ
قسم به آدمای مرده شهر شلوغ
قسم به قصه گوی قصه و مرثیه خون
قسم به وسعت عشق و به مرز جنون
قسم به زندگی که مرده
قسم به مرگ اون شهید
قسم به قصه دل و
که اخرش سر نرسید
قسم به مهر مادری
قسم به یار و یاوری
قسم به اون خدایی که
بین ما کرده داوری
قسم به همه وجود
قسم به سجده و سجود
قسم به لحظه ودا
قسم به مرگ این صدا
قسم به بغض سینه ها
قسم به خیسی نگاه
قسم به اون حقیقتی
که گم شده توی صدا

شش ساله بود که پدرش مردو
چیزی نداشت جز کفنی که بردو
اون موندو مادری که نا نداشت
دیگه خوشبختی تو زندگی جا نداشت
سقفی که گریه میکرد زیر بارون
غم گرفته بود دم جای خونه
اون شاهد زنده ی اون گریاس
اون فقر و دید تو صورت خواهراش
زندگی توی برهوت محضی که
زنده نیستو اون توش داره جون میده
وقتی زندگیت می یخه از فقری
که تو امان با خواریو زجری
که از چشای درو همسایه جاری
چشات از تیر نگاشون فراری
اون شاهد زنده ی غم و وحشت
اون که بر باد رفت از دست منم
من راوی اون کسایی هستم
که از فقر دخترشونو میفروشن
کارگری که آخر ماه شرمی
میشینه تو چهرشو این زندگی
وضع از دیروز داره بدتر میشه
صبح تا شب سگ دو باز لنگی
از مادری که پسراش توی بندن
نه امیدی چه امیدی اگه برگردن
جلو بندش میریزه واسه دیدنشون
مادر مطمئنی که پسرات زندن؟
وقتی توی مملکت خودت غریبی
جز خفقان از همه چیزی بی نصیبی
آدم نیستی اینجا یه کاریکاتوری
تو یه مهره تو دستای یه دیکتاتوری
قسم به اون خدایی که تو میگی هستش
اگه هست پس ما پاک شدیم از تو لیستش
اگه هست پس چرا خفقون گرفت؟
شاید این تیکه زمین از یادش رفته
نمی دونم شاید این خاک نفرین شده
تو بگو چرا زندگی واسه ما مرده؟
تو بگو چرا قسمات همه رنگ بغضه؟
این جواب آدم بودنو مزده؟
زندگی تو زمینی که قسمش دروغه
دعا نکنی دادا خدا سرش شلوغه
قسم به همه وجود
قسم به سجده و سجود
قسم به لحظه وداع
قسم به مرگ این صدا
قسم به بغض سینه ها
قسم به خیسی نگاه
قسم به اون حقیقتی که
گم شده توی صدا