Θέλω να ξυπνάω μαζί σου
Και να πίνουμε τον πρώτο καφέ στο μπαλκόνι σου
Σε αυτές τις μικρές κούπες που τόσο λατρεύεις
Να χαζεύουμε τ' άλλα μπαλκόνια που ξύπνησαν πιο νωρίς από εμάς
Και να μιλάμε για την τρίτη φορά που γνωριστήκαμε
Σάββατο μεσημέρι στο πιο αγαπημένο μου μέρος στον κόσμο
Ναι, σε ξέρω έχουμε συστηθεί ξανά
Χθες βράδυ στη ντίσκο είχε πολύ κόσμο και δεν πρόλαβα να
Μήπως να περάσεις για ένα παγωτό;
Μήπως να σε πάω ένα θερινό;
Όταν γυρίσεις;
Όταν γυρίσω

Θέλω να σε βρίσκω στην άδεια Κυψέλη
Να λιώνει ο Αύγουστος κι εμείς να μοιραζόμαστε τον ίδιο ουρανό
Και να μου λες πως μπορούμε να δούμε την πανσέληνο ανάμεσα στις πολυκατοικίες
Και να σκέφτομαι πως τελικά καθόλου δε με ένοιαζε το φεγγάρι

Θέλω να γνωρίσω ξανά την Αθήνα μαζί σου
Και να ψάχνουμε πορτοκαλί φώτα από μικρά παράθυρα
Να πηγαίνουμε βόλτες με το αμάξι
Και να περνάμε πάντα από εκείνο το φανάρι της 3ης Σεπτεμβρίου
Τρίτος όροφος, τρίτο σκαλί
Για τα τρία αστέρια που ζωγράφισες στον καρπό μου

Θέλω, να σχεδιάζουμε ταξίδια
Και να γράφω κασέτες για να ακούμε στον δρόμο
Αθήνα - Επίδαυρος
Επίδαυρος - Τήνος
Τήνος - Κάρυστος
Και πίσω πάλι
Να σου γράφω γράμματα
Ένα για κάθε μέρα που θα λείπεις
Να σου λέω για τα αδιάφορα παράθυρα που είδα
Στις αδιάφορες διαδρομές που έκανα στην 3ης Σεπτεμβρίου
Και να θυμάμαι τις θάλασσες που κοιτάζαμε μαζί
Και να θυμάμαι το τραγούδι μας που άκουγα στο καράβι
Και να θυμάμαι πως δεν πήγαμε ποτέ σινεμά
Και τις κασέτες μας ακόμη δεν τις ακούσαμε
Και να σκέφτομαι πως τελικά εσύ ήσουν το μόνο ταξίδι που ήθελα να κάνω