Marina Spanou
Ομόνοια (Omonoia)
Α-ρα-ρα-ρα-ρα
Α-ρα-ρα-ρα-ρα (hmm)
Α-ρα-ρα-ρα-ρα
Α-ρα-ρα-ρα-ρα

Φεύγω πάλι με των μία
Περπατώ χωρίς αιτία
Τη μορφή σου αντικρίζω εκεί
Για μια στιγμή

Μια σκηνή από ταινία
Δυο ματιές που γίναν μία
Έρωτα που φυλακίστηκες
Σ' έναν συρμό

Κι έψαχνα να σε βρω
Σε κάθε στάση μετρό
Κι ήταν σαν κάτι ρετρό
Εκείνη η νύχτα
Στο τελευταίο βαγόνι

Α-ρα-ρα-ρα-ρα
Α-ρα-ρα-ρα-ρα ρα-ρα
Πα-ρα παμ-παμ

Πώς να συμβιβαστώ
Μες στης πόλης το κενό;
Φευγαλέα όταν γέφτηκα
Στο τίποτα το όλο
Κι έψαχνα να σε βρω
Σε κάθε στάση μετρό
Κι ήταν σαν κάτι ρετρό
Εκείνη η νύχτα
Στο τελευταίο βαγόνι

Α-ρα-ρα-ρα-ρα
Α-ρα-ρα-ρα-ρα ρα-ρα
Πα-ρα παμ-παμ

Τ' όνομά σου ας μην ξέρω
Κι ας μην πρόλαβα ποτέ
Τ' όνομά σου ας μην ξέρω
Κι ας μην πρόλαβα ποτέ

Κι έψαχνα να σε βρω
Σε κάθε στάση μετρό
Κι ήταν σαν κάτι ρετρό
Εκείνη η νύχτα
Στο τελευταίο βαγόνι