Μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε ό, τι κάνουμε
Να κοιτιόμαστε ακίνητοι μέχρι να γίνουμε 30
Που και που να σε κερνάω κοκτέιλ
Μ' ονόματα πιο αστεία
Κι απ' τις ατάκες των φίλων σου
Μετά θ' αλλάξει η μόδα κι εμείς
Θ' αλλάξουμε σαν τα σκουριασμένα ψαλίδια
Θ' αφήσουμε ένα τρέξιμο, μετά θα το βουλώσουμε
Αλλά κανείς, ούτε ένας δεν θα το καταλάβει
Γιατί οι μεγάλοι θα καμαρώνουν
Κι οι μικρότεροι θα περιμένουν τη σειρά τους
Κι εμείς οι περήφανοι που σέρνουμε το τώρα με το ζόρι
Θα το γυρίσουμε μια βόλτα να το δούνε όλοι
Κι αν στη πορεία δεν ξεχάσουμε τι ξεκινήσαμε να κάνουμε
Θα πούμε στους φίλους σου πως ήτανε καλά
Αυτοί θα πούνε "Α τέλεια"
Μετά θα φιληθούμε για να 'χουμε να λέμε κάτι κι αύριο
Μετά θα στρίψουμε από ένα τσιγάρο, στα μουγγά
Γιατί αν θυμάσαι, παλιά, έπιανε το κόλπο
Και πέρναγε ο χρόνος και ζέσταινε το κρύο
Και βαριόμασταν λιγότερο ό, τι ήτανε να γίνει
"Πάμε στο δίπλα δωμάτιο;
Είναι πιο άνετα απ' αυτόν τον καναπέ, νομίζω."
Θα σβήσουμε το φως, αγάπη σε σύστημα Μπράιγ
Καληνύχτα