[Giriş]
(Üzgünüm anne
Üzgünüm anne)

[Nakarat]
Üzgünüm anne, cenneti sana sunsam
Üzgünüm anne, keşke çıkışım olsa
Üzgünüm anne, üzgünüm anne
Böyle soğuk gecelere küskünüm anne
Üzgünüm anne, cenneti sana sunsam
Üzgünüm anne, keşke çıkışım olsa
Üzgünüm anne, üzgünüm anne
Böyle soğuk gecelere küskünüm anne

[Verse 1]
Üzgünüm anne senden uzak geçen onca güne, onca düşe
Bilsen senin için aslında bütün endişe
Hayallerim şimdi zamanı gеri almasa da peşindeyim
Babamdan sonra korkum daha da arttı anne
Ablam hеr aradığında aklım yalnız sende
Ayaklarım varmıyo' eve kendime sözüm var diye
Aramız açıldı iyice, dönemem artık evime
Onu satın almadan sana öyle anne
Teyzelerim gururlandı belki sıra bende
Belki kanıtlarım Dünya'ya babamdan fazlası olduğumu
Belki bi' kaldırımda biterim ben de
Sende öte bi' hazine olmasa da vermeliyim sana peşinde olduğum
Keşke yüzün gülse biraz daha
Neler gördük, neler öyle değil mi anne?
Çiçekçinin oğlu, sunmalıyım sana çiçeklerden bahçe
[Nakarat]
Üzgünüm anne, cenneti sana sunsam
Üzgünüm anne, keşke çıkışım olsa
Üzgünüm anne, üzgünüm anne
Böyle soğuk gecelere küskünüm anne
Üzgünüm anne, cenneti sana sunsam
Üzgünüm anne, keşke çıkışım olsa
Üzgünüm anne, üzgünüm anne
Böyle soğuk gecelere küskünüm anne

[Verse 2]
Seksen yedi, Çekmece'de tanıştık
İlk günüm beraberce ağlamaya alıştık
Belalar peşimizde, biz onlarla yarıştık
Bahtımız gölgelerde onla bile barıştık
Haklıydın her zaman da oğluydum bir serserinin
Zaten darmadağın etti bizi terk edişi
Bu uykusuzca gördüğüm kaçıncı gündü onu?
Elinde bir Türk kahvesiyle gördüm her seferi
Bi' Mersin, bi' Ankara sürüklendik
Yukar'dan baktı kader, çoğu zaman küçümsendik
Yaşadık, ne korkutur bizi söyle, hüzünler mi?!
Her zor gün biterdi, biz akşamına gülümserdik

[Nakarat]
Üzgünüm anne, cenneti sana sunsam
Üzgünüm anne, keşke çıkışım olsa
Üzgünüm anne, üzgünüm anne
Böyle soğuk gecelere küskünüm anne
Üzgünüm anne, cenneti sana sunsam
Üzgünüm anne, keşke çıkışım olsa
Üzgünüm anne, üzgünüm anne
Böyle soğuk gecelere küskünüm anne