20-13
Super funk
Φι.Βητα.Σιγμα
Απ' την Αθήνα
Κάτω από τις εργατικές
1-1, 2, 14-25-1-1
Λοιπόν
Ναι
Yaw
Είναι σαν όνειρο, δε θέλω να ξυπνήσω
Όποτε πίνω πάλι και γυρίζω πίσω
Μες στο κεφάλι μου τα λάθη μου ζυγίζω
Φαίνομαι τόσο μικρός όμως δε λυγίζω
Μένω μονάχος σε ένα σπίτι κατασκότεινο
Απ' την Αθήνα του 70 ένα υπόγειο
Τι περιμέναν από 'μένα σε έναν πόλεμο;
Να το αποφύγω ούτε σαν ενδεχόμενο
Δεν έχω λόγους να επιτίθεμαι, νομίζουνε
Δεν είδαν ότι έχω δει, κι όμως με κρίνουνε
Τώρα με βλέπεις και τώρα όχι
Ο μάγος σκεπάζει την πόλη μες στο χιόνι
Όσοι πιστεύουν πως με ξέρουν ζουν στον κόσμο τους
Κάπου που δεν υπάρχω εγώ και είναι μόνοι τους
Είναι φορές στο χάραμα που με θυμάσαι
Σαν κάτι που δε θα 'θελες ποτέ σου να 'σαι
Super Funk
Φι Βήτα Σίγμα
Είναι η Αθήνα 2000
Super Funk
Λοιπόν
Yaw

Κοιτάζω το φανάρι εδώ και πέντε λεπτά
Να αλλάζει χρώματα
Ενώ εμποδίζω δυο λωρίδες με ένα όχημα
Το όπλο του μπάτσου είναι άδειο
Και το τετράδιο γεμάτο
Ποιος είναι επικίνδυνος ρε Βλάχο;
Θα πέταγα κάτω τον μπάφο αν πέταγες κάτω το σήμα σου
Μετά θα πέταγα σώμα στον τάφο
Μεθυσμένος κοιμάμαι στο τιμόνι για ποια δύναμη μιλούσα;
Ό,τι δε με σκοτώνει με πληγώνει
Μπαίνω στο bar, κλοτσαω την ξανθιά πάνω στο στήθος
Πέφτει κάτω και ξερνάει σιλικόνη
Σηκώνεται πάνω μεταμορφώνεται σε κτήνος
Και τρέχω όμως με πιάνει από το πόδι