Σύρε κοντά μου φίλε, σύρε κοντά μου
Δώσ ’μου αναπτήρα τζαι εννα ανάψω στη φωθκιά σου τα όνειρα μου
να γίνουν δάδα, να φωτίσουν το σκοτάδι
άφηκεν μου πάλε η μούσα μου το έμμετρο της χάδι…
Σύρε κοντά μου man, σύρε κοντά μου
έσιει τζαιρό να δω ψυσιή δαμέ στα μέρη τα δικά μου
που εφιάλτες εγίναν κάτι σαν ρουτίνα
τζαι άτε να δεις κάτι όμορφο 1-2 φορές το μήνα…
Βράζω που μέσα μου, ρίμα παμπέσα μου…
Κρούζει πάλε η πέννα μου τζαι λιώνει μες τα σιέρκα μου…
Εκοντέψαν μου ούλλα τα άσιημα σαν σφαίρες
μα αποφεύγω τα τζαι ψάχνω ακόμα πιο όμορφες ημέρες…
Τζαι έχω νέα για όσους θέλουν να πεθάνω:
Επέθανα πηλέ μα εστραφικά για παραπάνω!
Τί να κάμω ρε? Εν εκόλλουν με τζιπάνω
εν είχασειν καν μικρόφωνα τζαι ήταν να πελλάνω…
Σύρε κοντά μου στα πικρά μου τα λόγια
άιστους δείχτες να γυρίζουν μες τα άχρηστα ρολόγια
δαμέ μετρώ το χρόνο μου σε BPM τζαι ρίμες
τζαι εν γι’ αυτό που εν τελειώνουν φίλε οι νύχτες…
Σύρε κοντά μου τζαι θώρε καλά που κρατώ τα καλά μου
σφιχτά τζαι στα αφκά μου ποτέ μου εν κάθουμαι…
Μάχουμαι για ούλλους μας να 'χουμε, τζαι εν θωρώ μανιχά τα δικά μου
Σύρε κοντά στον αρφό σου λαλώ σου
μα πάλε θωρείς χαμηλά τζαι εν θωρώ καθαρά πάλε το πρόσωπο σου
μιλώ σου…
Σύρε κοντά μου γαμώτο, σύρε κοντά μου
εκατάντησα να έχω κόστωμα μεστην καρκιά μου…
Νιώθω οτι κανένας εν η νιώθει όπως νιώθω
εγίνηκα του περβολιού τους το δέντρο το νόθο…
Εν αρφούθκια μου μα εν τους μοιάζω καθόλου
εν αντέχω να 'μαι κλώνος κάποιου κλώνου…
Εν αρνήθηκα ποττέ μου τα κακα που έχω πάνω μου
Γι’ αυτό φαίνουνται ακόμα οι ουλές που το κολάρο μου…
Ότι ήβρα στο δρόμο μου εμοίρασα το αλόγιστα
τζαι εσύ αν δεν βαρκέσαι κάτσε τζαι υπολόγισ’τα
τζαι κρίνε με αν θέλεις για τα υπέρ τζαι τα κατά μου
μα άμαν τελειώσεις, σύρε κοντά μου…