Sezen Aksu
Sebahat Abla
[Verse 1: Müslüm Gürses]
Kahvenin önünden
Şöyle salınıp geçerken
Hayat dururdu sanki
Zamana değmeden
Bulaşır neşesi
Konuşup söylerken
Dağılırdı gam keder
İnsanın kalbinden

[Bridge: Müslüm Gürses]
Mahallenin sevgilisi
Kadeh gibi çınlar sesi
Yaz kış açık penceresi
Ah, Sebahat Abla
Patiskadan perdeleri
Rüzgar taşır etekleri
Saksıları, çiçekleri
Ah, kokuyor hala
Ah, kokuyor hala

[Verse 2: Sezen Aksu]
Çamlarına vururken
Batan güneşin rengi
Radyoda ince saz
Söyler kalptekini
Ne ruhun esrarı
Ne aşkın kudreti
Herkes öder gün gelir
Payına düşeni
[Bridge: Sezen Aksu]
Mahallenin afilisi
Siyah meşinden ceketi
Yara gibi gülümserdi
Ah, Eşref Abi
Rakıyı susuz içerdi
Sebahat ablayı sevdi
Ortalığı duman etti
Ah Eşref Abi

[Verse 3]
İkisi de sahipsizdi
Kimse bilmez neden bitti
Kavuşmadan kaderleri
Bu şarkı bitti
Bu şarkı bitti