Kamufle
Kudurdum
[Verse 1]
Canım sıkıldı be bi yardım edin
Gözler bulanık sorun var ama nedir. ?
Herşey tersine dönüyo, başa sar kamuf. !
Bi bağlayamadı şu yaralar kabuk....

Direncim düştü, başa sar tek kal
Yaşam hep menfaat, yaşanan zevk az
Aşamam pek dar, kamaşan renk az
Şakalaş hep dünya şavaş aç tekrar...

Ben yine varım ve hür kalacağım
Varsın olsun bi ev, yakacağım
Yeter bana kader etden duvar örer
Ama yine inadına onu ben yıkacağım...

Bi çare güya emanet yaşam
Kim kime geçiriyo e insaf be paşam
Ulan başka istanbul yok. !
Edebine tüküreyim kimin için bu kindar çaba...

[Hook]
Kudurdum durmak yok bana...
Sonuncu düşman çok... tamam
Yeter be artık, yeter be artık
Her işin sonu bana olur hüsraan. aman...
[Verse 2]
Yorgun askerler olduk gel
Ne kadar uyuşukluk ve o kadar dert
Sen geleceğe dair planlar yapa dur
Hayat okuluna bi kat attım ben...

Eğleniyorum ama amacım yok
Hep pozitif olmakla daralır yol
Ben seçtim iyi yada kötü
Aga belki gerçek oluyodur şu truman show...

Ruhsuz çok etrafta
Kuşkum yok bak imkan az
Huysuzluk kol gezer insanlar
Kuzgun gibi pislik insaf yaa...

Sustum bak kunduz gibi durgun
Kurtulsun ruhun dibi uçsuz
Vurgun kör talihim içi kurtlu
Kutunuza var tek atımlık kurşun...

[Hook]
Kudurdum durmak yok bana...
Sonuncu düşman çok... tamam
Yeter be artık, yeter be artık
Her işin sonu bana olur hüsraan. aman...