[آلبوم ذوزنقه / متن آهنگ «دن دن» از مهراد هیدن]

[قسمت ۱]
کاملی یا که نه؟
رشته کلام نازکی مثه نخ
تعارفِ دو به شک
رو زیاد، لاشخوری یا که نه؟
تصادفِ شانسیه؟
یاد گرفته صاف بری یا که کج؟
خواب موند یا بیدار؟
تنبله، لاک‌پشت یا بی‌کار؟
آبرو، ریزی یا که نه؟
مغز پُره، اوستاس یا که نه؟
تمدید، وقت داره انگار
تاریخ‌اش گذشته‌س مال قَبله
بچه‌اس یا یه مَرد؟ بزرگ شده
گذشت کرد یا که نه؟
حرفشو، قورت داد این‌بار
بحث نکرد، گوش میده تکرار
سردرد معلومه
چسب زدم شکسته‌س معلومه
رد شم از بغل، سخت شده
بجنگم تا خود ته‌اش
خشم تومه، تابلوئه مگه نه؟
سعی می‌کنم آسونه اگه نه
داد می‌زنم، وحشیه مگه نه؟
شنیدن، کف می‌زنن، همه نه
خواب دیدم، کابوس شب من
ساختمش، داغونه مگه نه؟
کشتمش، وارونه سر و ته
کشتنش، عادیه مگه نه؟
بُردمش، داشتم مگه نه؟
خوردنش، باختم مگه نه؟
انگار، کافیه یک‌بار
صد دفعه تا صد میرم کمِ کم
[هم‌خوان]
بزن دستو امشب
این شب آخره
سانس بعد شروع شد
کی این دفعه داوره؟
شاهکاره این اجرا
منتظرن اینجا
چشا رو خوب باز کن
چون تو یه قسمته، یک‌جا

[قسمت ۲]
کی از اول همه کاره بود ها؟
یه بچه معمولی ساده بود تا
شروع کرد اَ اتاق توی خونه
بعد فتح کرد قله‌ها رو دونه دونه
کی از اولش با خایه بود؟ من
جنگیدن با ریسکو پایه بود؟ من
کی پاشده هردفعه خورده زمین
هردفعه مالیده سرش به سنگ
کی از اولش یه لاشی بود؟ تو
کی از اول حرومزاده بود؟ تو
کی همیشه اهل ناله بود؟ تو
از ناچاری الکی فحش میده گوه
شادی من برا تو بود عزا
حاشیه دنبال مو تو غذا
چاقال تو باید بهم درس بدی پس
ما نمی‌دیم دست
دیگه نداریم بحثی
کاربلد، حرفه‌ای
خاکی و واقعی
اهل حال، اهل دل
معرکه اصل جنس
مردونه، مستقل
صدا بمب، منفجر
جادویی، کیمیا، معجزه
دارم توم حس عجیب
بد و بیرا برام غذای جیب
رو صحنه می‌تونم من بالا بیارم
برام هنوز می‌زنن جیغ
[هم‌خوان]
بزن دستو امشب
این شب آخره
سانس بعد شروع شد
کی این دفعه داوره؟
شاهکاره این اجرا
منتظرن اینجا
چشارو خوب باز کن
چون تو یه قسمته، یک‌جا

[پایانی]
قبل مرگ، انتخاب می‌کنم
برا خودم یه سنگ قبر
مرگ من، وقتیه که
نه اهل صلح باشم
نه اهل جنگ