Wanneer een liefde overgaat
Is men de weg een tijdlang kwijt
En daarna loopt het uit op haat
Of grove onverschilligheid
Zo gaat het vaak, maar niet altijd:
Ik weet een man, die veel aanbad
Hij kon herdenken zonder spijt
Hij had een ex in elke stad

Voor de een droeg hij met warme stem
Nog vaak een vers voor van Villon
Een andere had een kind van hem
Waar hij 't goed mee vinden kon
Hoe vaak hij ook opnieuw begon
Het oude werd hij nimmer zat:
Hij had een doel op elk perron
Hij had een ex in elke stad

Hij stierf. In zeer flatteuze rouw
Stonden de exen bij zijn graf
En ieder dacht: ik was die vrouw
Die ene, waar hij echt om gaf
Ze liepen samen 't kerkhof af
Hetgeen op dat rustieke pad
Nog wel wat strubbelingen gaf
Toen ging een elk naar haar eigen stad
Maar aan het einde van de laan
Bleef er een staan en talmde wat:
Naar wie zou ze vandaag eens gaan?
Ze had een ex in elke stad