Herman van Veen
Windstil
Jij in m'n agenda
Met oostindische inkt
Hij op de veranda
Terwijl de merel zingt
Onder de bloeiende jasmijn
Een stuk brood en een glas wijn
Jij zegt het en hij weet het
Het zou voldoende moeten zijn

En met jou in de buurt
Voor altijd, voor altijd
Voor altijd
Voor zo lang als dat duurt
En met jou in de buurt
Voor altijd, voor altijd
Voor altijd vergeet hij
De tijd

De klok is stuk
De tijd staat stil
De lucht lijkt lila door m'n paarse zonnebril
Ze zitten en zwijgen
Want praten en denken
Is een grotere luxe
Dan die armband
Die hij jou laatst heeft gegeven
Jij op je knieën
In het pas gemaaide gras
Hij lui in een ligstoel
Op zoek naar z'n glas
Slaperig lees je hem iets voor
Tot het aardedonker wordt
De buitenlucht bedwelmt ze
Ze komen 's zomers niets tekort

En met jou in de buurt
Voor altijd, voor altijd
Voor altijd
Voor zo lang als dat duurt
En met jou in de buurt
Voor altijd, voor altijd
Voor altijd vergeet hij
De tijd

Het is windstil
Geen blad beweegt
De muggen steken
Er zit onweer in de lucht
Ik lijk zo oplettend
Het is zo ontzettend moeilijk
Om wakker te worden
Als je alleen maar geleerd hebt om te dromen
Zij in de keuken met de pannen in de weer
Hij voert de goudvis voor de tienmiljoenste keer
Heus, dat beest heeft het toch goed
Want al is z'n kom te klein
Hij krijgt op tijd te eten
Hij zou tevreden moeten zijn

En met jou in de buurt
Voor altijd, voor altijd
Voor altijd
Voor zo lang als dat duurt
En met jou in de buurt
Voor altijd, voor altijd
Voor altijd vergeet hij
De tijd

En met jou in de buurt
Voor altijd, voor altijd
Voor altijd vergeet ik de tijd