Herman van Veen
Blauwe plekken
Als een hond heb ik staan janken
Naar de sikkel van de maan
Om de hemel te bedanken
Dat je mij hebt weggedaan

Nee, ik bleef niet voor jouw deur staan
Deze stad is groot genoeg
Bij een hond komt het op de geur aan
En het ruikt lekker in de kroeg

Nee, ik wroet niet in de aarde
Ik ga niet tot op het bot
Nu ben jij de doodverklaarde
Ik leef weer, als een jonge god

Ik heb overal
Blauwe plekken van jou

Zoals jij mij naar mijn hok zond!
Zoals jij tekeer kon gaan!
Jij, die altijd wel een stok vond
Om een hond verrot te slaan!

Ja, nu komen de verhalen
Ik breng jou in diskrediet
Terwijl ik drink uit zilveren schalen
Een ander vrouwtje hoef ik niet
Nee, ik wroet niet in de aarde
Ik ga niet tot op het bot
Nu ben jij de doodverklaarde
Ik leef weer, als een jonge god

Ik heb overal
Blauwe plekken van jou