Kayra
Avuçla Toprak

‎[Giriş; Lazra]
‎Resepsiyon!

‎[Verse 1: Lazra]
‎Her korkak kurak olsun, bence çok uzaksın
‎Aksakalın doğasında olan bir çoraksın
‎Bana güvenme aksakal, sen sakardın
‎Ayyaş olmamak gerekli, el sürülmez anıtın
‎Büyük basınç, yüksek gerilim sebepte belli
‎Elinde var 1-0, akıldan takkeli
‎Az da vurdu, az basıncın olduğu yere
‎Son sözdü, son zamandı, aldı sazı eline
‎Kimsenin de haberi olmadan, haydi saydır
‎Ateşi yaktı çehrene, haydi kandır
‎Vekalet yoluyla cinsel münasebet
‎Az koştu, az yoruldu, en sonunda sabret

‎[Verse 2: Arıza]
‎Yanımdasın, sеnde zorda kaldın, artık battın
‎Kiremitler misali, yanyasın battın (hеy-yo)
‎Demir tellerimde kapta kaldı dişlerim
‎Hapishane telleriyle sevişmekti dillerin
‎Asfalt üstü bezlerimse bitmeyen bir korku
‎Basılı kaldı, bilmem ne olacaksa oldu
‎Tasların içinde patlayan hevesleri
‎Gelip geçer, tecavüzün harbiden de kendisi
‎Sperm tarzı yarışan askerlere de bence özgü
‎Oldu bitti, artık pişmanlıksa, haydi döndü
‎Yandı bak, ateş haz verince söndü
‎Bence en güzünden, en nihayetine öldü

‎[Verse 3: Kayra]
‎Çentik at, ve bugün de tıpkı dün gibi
‎Belki ben kafamda toprak eşeledim dakikalarca
‎Onca kaybedip de farka varmışım be anca
‎Lüzumsuz bir gayenin yüküydü etmek anca

‎[Nakarat: Lazra & Kayra]
‎Damda kaldı, kanlı kanlı tan tavanda kısmet
‎Kısmetinse köstek, çünkü yok asalet
‎Hakkı terk ederdi, ful dikenli saf dilek
‎Bence kinli facia, mutlulukta sövmek

‎[Verse 4: Habitat]
(Ye-yeah)‎ yol kapaklarında hep kapaklanan sıfatlar
‎Artı bir de pazenin gücünde sert duvarlar (ha)
‎Bende bünye böyle, balçığımsa kas katı
‎Senden her Budist, kapaklarında sardı sancı
‎Kaval kemiklerimse titreyen kıkırdak
‎Çölde sanki ızdırap belirgin oldu, bak şafak
‎Küptasın içinde beyni kanlı lejyoner
‎Tam bakır, bakırda kaldı kurtlu küflü mermiler
‎Belli yalnızım, seraplarım ki yorgan
‎Alyuvarların küfür taşırdı, harbi safkan
‎Hey, bakar mısın bana da lazım oldu telgraf
‎Çünkü bünye sahip oldu, tonla pos dolas

‎[Verse 5: Kalemdar]
‎Dalgalarla gelir üstüme hep aynı insanlar
‎Ölüm denizinde beni boğan yalanlarla
‎Yalanın dibine vurdum, kurtuluştu çok zor
‎Nasıl düştü bataklığa, gel de bir bana sor
‎Pişman oldu belki, o da ölüm töreninde
‎Beni kurtar dedim, o'na son gününde
‎Ama çok zor, çünkü ben cehennemin dibinde
‎O'na lanet okumaktı tek kelimem bile
‎Düzeldim, tedavi gördüm ama deliyim
‎Hayatta o kadar kazık yedim ki, kulağa küpeliyim
‎Doktorlar güzel konuştu, belki ben düzeldim
‎Düzelmeyen şizofren olmayı ben seçmedim!

‎[Verse 6: Kayra]
‎Çöktüm aynı yerde, dilime sade sen bulaştın
‎Ah, bir türlü göremedin de avuçla toprak yolladım
‎Sence nasıl bir marifet kafamda turlamak
‎Bence marifet denen itinayla susmak

‎[Nakarat: Lazra & Kayra]
‎Damda kaldı, kanlı kanlı tan tavanda kısmet
‎Kısmetinse köstek, çünkü yok asalet
‎Hakkı terk ederdi, ful dikenli saf dilek
‎Bence kinli facia, mutlulukta sövmek
[Enstrümantal bitiş]