["Koş Lola Koş" ft. Kayra için şarkı sözleri]

[Verse 1: Lazra]
Yaşama sanatı kisvesini oturtmaya çalışanlar
Aklı almaz onunda, hep boş takırtılar
Ben iyi kaybolurken, kafasında soru işareti
Kaldı, vardı akılda büyük barikatlar
Reenkarne olmuş hayatlar, kimisi boş (Boş)
Geleceğe de aynı gözle bakmak anlamak ve sade istemek sonucu tabisin yaşam
Köprüsünden fırlatılmak, mapus damlarından hayat törpüsünde

[Verse 2: Habitat]
Mahşer ortasında yağlı günlerim, sema da belki güllerim
Bela da bak istila, sonunda türlü aklıma, hakim ol
Çok fena bela da, sancılandı ellerim ve görmesinde gözlerim
En sıcak dibinde gördüğümde belki titrerim
Tam zamanı geldi tüm gücümle kalbi serdiğim
Bu sorsalardır her zaman, olmamıştı pek yapan
Sevgilerde hep yalan, duygularda var talan

[Nakarat: Dalida]
Dans une taverne du vieux Londres
Où se retrouvaient des étrangers
Nos voix criblées de joie montaient de l'ombre
Et nous écoutions nos cœurs chanter
[Verse 3: Kayra]
Koş, Lola, koş, bok mu vardı? Koş (Koş)
Saatlerdir aynı bok, mütevazi olmamak gerek ve yıllar oldu aynı bok
Ötenazi arzusuyla kavrulan bi' adamı filmde görmüşüm
Ve maalesef ki şimdi ismi aklımın bu dahilinde yok
Zaten oldum olası aklımın sınırlarında meymenet yok
Hevesi kenara bırakıp aklını aldığım sezon
Odamın işte görevi harfi harfiyende yerine gel'cek
Haklısın, hayat da var tabii ki, harfiyat da biz de çok yıkıldık
Enkazınla dolabilen bi' boşluk olsa derdim
Tahminim şudur ki zerre beklemez giderdin
Amma gördüğüm şudur ki kanlı canlı bur'dasın
Ve nefesi yormakta hakkaten de mallık
Artı, yazılan her bi' şarkı manevi bi' tatmin olamadıkça
Alçalan duvarlar hiçbi' şey değil, tıpkı sen gibi (Sen)

[Verse 4: Kalemdar]
Küçük fikirlerin düşük devirleriyle yaşamak, zor zamanda bir sanat bu
Yorgun ol, bahane hepsi, işine gelene hep gücün var, işle yap sıkıldığında
Kanca attığın kaçışlarında dönüşü var nasılsa
Dişlerimle çektiğim, babunlar içime terk edilmiş
İçlerinde yolcular var, hep umutlar vaad edilmiş
Suratlarda barınacak da ifademiz kalmamış
Sükünetten umudu kes, basiretin bağlanmış
Buzla kök salan hayallerimde, en başında dipde doğdum
Her sonunda yeni paraflar açtım
Bıkmadan darıldım hayata, kendi çapında "Bak" diyende
Kavga var sürekli bende çünkü işimi gösterenler işlerinden aciz
Ve içimi çürüten her kedinin, dirilişinde onlar yok
Tek meziyet konuşmak, ben uyurken öl, lütfen, ben hayata dönmeden
[Nakarat: Dalida]
Dans une taverne du vieux Londres
Où se retrouvaient des étrangers
Nos voix criblées de joie montaient de l'ombre
Et nous écoutions nos cœurs chanter

[Köprü: Dalida]
C'était le temps des fleurs
On ignorait la peur

[Çıkış: Kayra]
Koş, Lola, koş, bok mu vardı? Koş
Saatlerdir aynı bok, mütevazi olmamak gerek, ve yıllar oldu aynı bok Hahahaha, ama ço-